Λανθασμένες τακτικές στην πολιτική σκακιέρα επιλέγει ο Αλέξης Τσίπρας στην αγωνιώδη προσπάθεια του να ξεφύγει από το δυσμενές κλίμα που δημιουργούν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες επιτείνουν την εσωστρέφεια και τη μιζέρια στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου.
Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εμφανίζεται σε μία κρίσιμη περίοδο για τη χώρα εγκλωβισμένος σε συνταγές του παρελθόντος που μυρίζουν ναφθαλίνη και αναβλύζουν παλαιοκομματισμό, επενδύει στην πόλωση και στο διχασμό και όχι σε ένα σύγχρονο και ρεαλιστικό προγραμματικό λόγο που θα βελτιώσει την επικοινωνία με ένα σκεπτόμενο κομμάτι της κοινωνίας, τους μετριοπαθείς και τους λεγόμενους νοικοκυραίους.
Η αδιανόητη κίνηση να παίξει πόκερ με τη δημόσια υγεία και να αβαντάρει ανοιχτές συγκεντρώσεις εν μέσω του τρίτου κύματος πανδημίας, προκάλεσε αρνητικά σχόλια και θυμό σε μία κοινή γνώμη η οποία κουρασμένη από την πολύμηνη υγειονομική περιπέτεια ψάχνει στηρίγματα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα πραγματικά προβλήματα.
Η επαναστατική γυμναστική και ο απερίσκεπτος κομματικός ακτιβισμός, χωρίς να τηρούνται τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας αποτελεί πρωτίστως ασέβεια στους χιλιάδες γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν καθημερινά τη μάχη στο εθνικό σύστημα υγείας για να σώσουν ζωές, ενώ έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα με τα στελέχη της Κουμουνδούρου να επεξεργάζονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μετρήσεων με έντονα τα στοιχεία της απογοήτευσης.
Γίνεται πλέον ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι ο κ. Τσίπρας εξελίσσεται στην αχίλλειο πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ και με τις εμμονές και τις αγκυλώσεις του ναρκοθετεί την προοπτική και το μέλλον μιας ολόκληρης παράταξης και των πολυάριθμων στελεχών που ήλπιζαν στην ανάκαμψη και στη δημιουργία προϋποθέσεων για την επιστροφή στην εξουσία.
Κάτω από αυτές τις δυσμενείς συνθήκες, το δίλημμα είναι ξεκάθαρο για τον αρχηγό του κόμματος και την ηγετική του ομάδα: ή αλλάζουν ή βουλιάζουν.
