Το άρθρο-λίβελλος του κ Ανδρέα Δρυμιώτη κατά Σαμαρά την περασμένη Κυριακή προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις. Και στο διαδίκτυο και στις εφημερίδες.
Του Θανάση Κ.
Δεν έμεινε «αναπάντητο» – και δεν έπρεπε να μείνει αναπάντητο.
Γιατί δεν είναι απλώς μια «ξεκούδουνη» πολεμική εκτός τόπου και χρόνου – από το παρελθόν…
Όπως φαίνεται προετοιμάζει ζυμώσεις που γίνονται τώρα, σε ενεστώτα χρόνο – και αφορούν στο μέλλον…
Ούτε αφορά μόνο τον ίδιο τον λιβελλογράφο (τον Δρυμιώτη) ούτε μόνο το στόχο του λιβέλλου (τον Σαμαρά).
Αφορά τον τρόπο που βιώνουμε τα ιστορικά γεγονότα, όχι ως «μαθήματα» που μας κάνουν σοφότερους, αλλά ως προπαγανδιστικό υλικό για να καλύψουμε αμαρτίες και να διασώσουμε στρεβλώσεις της ελληνικής κοινωνία.
Δηλαδή όλα εκείνα από τα οποία θα έπρεπε, μετά από 10 χρόνια κρίσης, να είχαμε απαλλαγεί. Κι εμείς αντί να τα ξεπεράσουμε, τα… «δοξάζουμε» ακόμα!
Σε μια από τις ελάχιστες σχετικές δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει με ερώτημα την αποτίμηση των «μνημονιακών» κυβερνήσεων, τα αποτελέσματα είναι συντριπτικά υπέρ του Σαμαρά…
Σε ερώτηση ποια κυβέρνηση των τελευταίων δέκα ετών θεωρούν οι πολίτες ως την «καλύτερη», η απάντηση ήταν:
—34% την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (2012-15),
–28% την κυβέρνηση Παπαδήμου (2011-12),
–24% την κυβέρνηση Τσίπρα (2015-19)
–και μόλις 8% την κυβέρνηση ΓΑΠ (2009-11)…
* Να σημειωθεί ότι η δημοσκόπηση αυτή έγινε στο τέλος της διακυβέρνησης Τσίπρα. Σήμερα στο ίδιο ερώτημα τα ποσοστά του μάλλον θα ήταν πολύ μικρότερα…
* Να σημειωθεί ακόμα ότι, ενώ η περίοδος Σαμαρά έρχεται μακράν πρώτη, και η δεύτερη – η περίοδος Παπαδήμου – είχε στηριχθεί αποφασιστικά από τον ίδιο το Σαμαρά. Για την ακρίβεια, δεν θα υπήρχε χωρίς τη στήριξη Σαμαρά…
* Να σημειωθεί τέλος, ότι η περίοδος Σαμαρά εγκρίνεται ως η «καλύτερη» από ποσοστό υψηλότερο απ’ ό,τι πήρε ο Σαμαράς όταν ήλθε στη διακυβέρνηση τον Ιούνιο του 2012 (30%) και βέβαια υψηλότερο απ’ ό,τι πήρε όταν έχασε τις εκλογές, τον Ιανουάριο του 2015 (28%).
Φαίνεται ότι τον Σαμαρά τον δικαιώνουν σήμερα περισσότεροι απ’ ότι τον ψήφισαν!
Αντίθετα, ο Τσίπρας εγκρίνεται από πολύ λιγότερους όσων των ψήφισαν (24%)…
Το ζήτημα λοιπόν, μάλλον έχει κριθεί στις συνειδήσεις της κοινωνίας: ο Σαμαράς είναι σήμερα ο πιο δικαιωμένος εν ζωή πρώην Πρωθυπουργός!
Γιατί, λοιπόν, ξαφνικά αυτός ο λίβελλος – και μάλιστα από ένα πρώην «πρωθυπουργικό σύμβουλο» του ΓΑΠ;
Εύλογο το ερώτημα, αλλά απλή απάντηση δεν υπάρχει…
Οι φήμες όμως λένε, ότι κάποιοι απεργάζονται το «συνοικέσιο» ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ. Ανάμεσά τους και άνθρωποι που βρέθηκαν πολύ κοντά στον ΓΑΠ.
Κάποιοι άλλωστε, έχουν ήδη πάει στο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι πάλι, ίσως το σκέπτονται…
Το βασικό είναι πως οι άνθρωποι του ΓΑΠ πρέπει να «ξεπλυθούν» κατά κάποιο τρόπο – γιατί η διακυβέρνησή τους θεωρείται η χειρότερη!
Κι ακόμα πρέπει να περιγράψουν ένα «νέο αφήγημα», ώστε να ενώσουν τον «κεντροαριστερό χώρο» γύρω τους και γύρω από τον «μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ»…
Το νέο αυτό αφήγημα είναι απλό: Για τις αποτυχίες του ΓΑΠ, ο οποίος κατάφερε να… «εξαφανίσει» το πάλαι ποτέ «κραταιό» ΠΑΣΟΚ μέσα σε 2,5 χρόνια, φταίει ο… Σαμαράς! Και τα «Ζάππεια», και ο «λαϊκισμός»…
* Δεν έχουν καταλάβει ότι ο Σαμαράς με τα «Ζάππεια» απέρριψε το πρώτο Μνημόνιο που ήταν λάθος! Και αποδείχθηκε πως, όντως, ήταν λάθος.
Ο ίδιος ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ παραδέχθηκε πως το πρώτο μνημόνιο υποτιμούσε την ύφεση που το ίδιο προκαλούσε. Αλλά και τη δυναμική χρέους-ΑΕΠ…
Το αποτέλεσμα ήταν πως, αντί να οδηγεί στην έξοδο της χώρας από την κρίση, οδηγούσε κατευθείαν στο Grexit!
Διότι όσο εφαρμοζόταν προκαλώντας τριπλάσια ύφεση απ’ όσο εκτιμούσαν αρχικά, και η Ελλάδα έμοιαζε ανήμπορη να σταθεί μέσα στο ευρώ…
Δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα ότι κινδυνεύσαμε τότε από Grexit, όχι μόνο από τις δικές μας αδυναμίες (και απ’ αυτές ασφαλώς), αλλά και από τα λάθη των ίδιων των δανειστών που μας επέβαλαν τότε ένα λάθος «φάρμακο»…
–Η κριτική του Σαμαρά στο πρώτο μνημόνιο δικαιώθηκε από τον ίδιο τον Olivier Blanchard του ΔΝΤ! Κι εδώ δεν έχουν καταλάβει τίποτε ακόμα…
Και τα μέτρα που πρότεινε ο Σαμαράς – επιλεκτικές μειώσεις φόρων για να συγκρατηθεί η ύφεση, διαρθρωτικές αλλαγές, αξιοποίηση περιουσίας του δημοσίου και αποκρατικοποιήσεις – διόρθωσαν τα λάθη αυτά.
–Με αποτέλεσμα, το δεύτερο Μνημόνιο (που εφάρμοσε ο Σαμαράς) να πιάνει και να ξεπερνά του στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής, ενώ το πρώτο (που εφάρμοζε ο ΓΑΠ) ούτε τους πλησίαζε…
–Με αποτέλεσμα ακόμα επί Σαμαρά, όχι απλώς να μειώνεται το έλλειμμα, αλλά να μειώνεται και το χρέος – το οποίο επί ΓΑΠ είχε εκτοξευθεί, ενώ επί Τσίπρα αυξήθηκε και πάλι…
–Με αποτέλεσμα τέλος, επί Σαμαρά το Χρηματιστήριο να έχει φτάσει από τις 650 στις 1400 μονάδες, μέσα σε δύο χρόνια, ενώ επί Τσίπρα, σε τέσσερα χρόνια διακυμαίνονταν γύρω στις 700 μονάδες, δηλαδή κάτω από εκεί που το παρέλαβε (και τώρα μόλις αρχίζει να ανακάμπτει κάπως…)
–Εκείνο που δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα είναι ότι στις αρχές του 2012 οι εταίροι μας είχαν για Grexit!
Και το πρώτο πεντάμηνο Σαμαρά (Ιούλιος-Νοέμβριος 2012) το Grexit παρέμενε κεντρική επιδίωξη πολλών εταίρων (του Σόϊμπλε συμπεριλαμβανομένου, αλλά όχι μόνον αυτού).
Και για πρώτη φορά άρχισαν να πιστεύουν οι εταίροι μας, ότι το Grexit μπορούσε να αποφευχθεί (και η Ελλάδα να τα καταφέρει) τέλη Νοεμβρίου του 2012, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά εφάρμοσε 88 προ-απαιτούμενα (σχεδόν στο σύνολό τους «εκκρεμότητες» από προηγούμενες αξιολογήσεις), ενώ κατάφερε λίγες μέρες αργότερα να κόψει και άλλα 20 δισεκατομμύρια από το χρέος (με την επαναγορά ελληνικών ομολόγων κάτω από το άρτιο).
Εκείνο το πρώτο κρίσιμο πεντάμηνο (Ιούλιος-Νοέμβριος του 2012) ξεπεράστηκε το Grexit, για το οποίο μας είχαν ήδη «κόψει κοστούμι» τότε…
Για να επαναφέρει το φάσμα του Grexit ο ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές του 2015 και να μας φτάσει στο χείλος του γκρεμού τον Ιούνιο του 2015, όταν αναγκάστηκε να υπογράψει το τρίτο – αχρείαστο και χειρότερο μνημόνιο όλων…
Τα «Ζάππεια» του Σαμαρά και οι διορθώσεις που έγιναν στα σφάλματα του πρώτου μνημονίου, ήταν ο λόγος που αποφύγαμε το Grexit όταν έμοιαζε αναπόφευκτο. Κι αυτό αρκετοί δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα…
* Μιλάνε ακόμα για… «λαϊκισμό» του Σαμαρά»!
Θυμίζω: ο Σαμαράς ήδη από το Μάρτιο του 2010, πριν ακόμα υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, καλούσε τον Πρωθυπουργό ΓΑΠ να πάρει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ΜΗΝ χρειαστεί μνημόνιο. Του φώναζε μάλιστα: «ξεκόλλα»! Κάνε κάτι…
Κι αντί γι’ αυτό, ο ΓΑΠ γυρνούσε δεξιά και αριστερά και διαφήμιζε τη Ελλάδα ως… «την πιο διεφθαρμένη χώρα στον κόσμο»!
Όχι απλώς ο Σαμαράς του έλεγε τότε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, αλλά του δήλωνε δημόσια ότι θα τον στηρίξει κι όλα!
Ξέρετε πολλούς «λαϊκιστές» στην αντιπολίτευση, να καλούν πιεστικά την κυβέρνηση να πάρει αντί-δημοφιλή μέτρα;
— Κι ακόμα, όταν ψηφίστηκε το πρώτο μνημόνιο και ο Σαμαράς – σωστά όπως αποδείχθηκε – το καταψήφισε, εντούτοις στήριζε ό,τι θετικό πρότεινε η κυβέρνηση του ΓΑΠ και πολλές φορές συν-διαμόρφωνε και ψήφιζε τα κρίσιμα νομοσχέδια της τότε κυβέρνησης.
–Το πρώτο ουσιαστικά Μεσοπρόθεσμα πρόγραμμα ψηφίστηκε τέλη Μάϊου του 2011 στο μεγαλύτερο μέρος του και από τη ΝΔ (είχε ενσωματώσει πλήρως τις προτάσεις της ΝΔ για αλλαγή μείγματος πολιτικής που περιλαμβάνονταν στο Ζάππειο-2).
–Οι προτάσεις για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που ψηφίστηκαν επί κυβέρνησης Παπαδήμου ενσωμάτωναν τις προτάσεις ΝΔ-Σαμαρά – που ο ΓΑΠ είχε απορρίψει λίγους μήνες πριν…
–Ο Νόμος Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ, συν-διαμορφώθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ τον Σεπτέμβριο το 2011, και ψηφίστηκε με συντριπτική κυβερνητική πλειοψηφία 253 βουλευτών…
Όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση ο δήθεν… «λαϊκιστής» Σαμαράς ψήφισε περισσότερα κυβερνητικά νομοσχέδια, απ’ ό,τι έκαναν όλες οι αντιπολιτεύσεις της μεταπολίτευσης!
Ξέρετε κανένα «λαϊκιστή» να ψηφίζει τόσα πολλά κυβερνητικά νομοσχέδια;
* Θέλετε τώρα τη σύγκριση με τον ΓΑΠ;
Ως αντιπολίτευση, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ (2004-9) δεν ψήφισε κανένα νομοσχέδιο της τότε κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή
Κι όταν τον Μάρτιο του 2009, εν όψει της παγκόσμιας κρίσης που είχε ήδη αρχίσει, ο Πρωθυπουργός Καραμανλής ζήτησε από την αντιπολίτευση του ΓΑΠ στήριξη για να περάσει εγκαίρως κάποια διορθωτικά μέτρα – ώστε να αποφύγουμε ένα χρόνο αργότερα το μνημόνιο – ο ΓΑΠ το απέρριψε!
Και λίγους μήνες αργότερα, πήγε σε εκλογές με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» πάρε κόσμε!
Κι έρχονται τώρα οι οπαδοί του «λεφτά υπάρχουν» και του «όχι σε όλα» όσο βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, να πούνε… «λαϊκιστή» τον Σαμαρά που τους καλούσε να πάρουν αντιδημοφιλή μέτρα κι ύστερα καταψήφισε το λάθος μνημόνιο που οδηγούσε σε Grexit, κι ύστερα έκανε ό,τι μπορούσε για να διορθώσει τα λάθη του κι ύστερα εφάρμοσε το διορθωμένο μνημόνιο και απέτρεψε το Grexit…
Πράγματι, δεν έχουν διδαχθεί τίποτε!
ΥΓ.1 Ας πάνε, λοιπόν, να «τα βρουν¨» με τον Τσίπρα! Που τους διαμηνύει ότι την επόμενη φορά «θα ελέγξει όλους τους αρμούς της εξουσίας»!
Δηλαδή θα καταλύσει την κοινοβουλευτική δημοκρατία! Θα καταργήσει την διάκριση των εξουσιών και τα «θεσμικά αντερείσματα» (checks and balances)!
Άντε να πάνε με τον Τσίπρα να φτιάξουν τη… νέα «σοσιαλδημοκρατία» της κοινοβουλευτικής εκτροπής!
Άντε να τους δούμε…
ΥΓ.2 Για πρώτη φορά στα χρονικά, η πρόταση Τσίπρα χθες πέρασε μόλις «οριακά» στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ!
Πράγμα που σημαίνει ότι το εγχείρημα μετεξέλιξής του, αντί να συσπειρώνει κόσμο γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ, από-συσπειρώνει εσωτερικά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ!
Κι ο ίδιος ο Τσίπρας ονειρεύεται να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας», ενώ, στο μεταξύ, δεν ελέγχει καλά-καλά το ίδιο το Κόμμα του!
ΥΓ.3 Έτσι λοιπόν, δεν βρίζουν απλώς το Σαμαρά! Προσχωρούν πλέον ανοικτά στις παραδόσεις του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τσουκασβίλι – γνωστότερου ως Στάλιν!
Οραματίζονται το «μέλλον» της… «δεύτερης φοράς Αριστερά» με πρότυπα από τις χειρότερες στιγμές του Σταλινικού παρελθόντος.
Όνειρα γλυκά και ασκανδάλιστα…
ΥΓ.4 Όμως, δεν θα πάει πολύ μακριά το «όνειρό» τους, πείτε τους χαιρετίσματα. Όταν βγουν οι κουκούλες των ψευδομαρτύρων για τη σκευωρία της Novartis, θα ανοίξει ο δρόμος για τα Ειδικά Δικαστήρια!
Και τότε θα βρουν μπροστά τους το… «μέχρι τέλους» που τους είχε «τάξει» ο Σαμαράς. Και θα καταλάβουμε όλοι, γιατί βάλθηκαν ξαφνικά να τον «χτυπάνε»…
