Πριν από μερικά χρόνια, ένα ρεπορτάζ, μάλλον κατευθυνόμενο, μιλούσε για τον «κουρασμένο» Κώστα Καραμανλή και ουσιαστικά αποτέλεσε την αρχή του τέλους εκείνης της κυβέρνησης της ΝΔ. Δεν ξέρουμε αν πράγματι ο κ. Καραμανλής είχε κουραστεί από την καθημερινή ενασχόληση με τη διακυβέρνηση της χώρας ή αν ήταν απλά μια υπεκφυγή γιατί έβλεπε να έρχονται τα χειρότερα. Όμως, η εικόνα του «κουρασμένου» έμεινε και δεν άλλαξε ποτέ.
Φαίνεται ότι ζούμε ανάλογες στιγμές και σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα να δείχνει κι αυτός κουρασμένος. Δεν είναι μόνον η θλιβερή εικόνα του κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ομπάμα. Είναι και η γενικότερη ενασχόλησή του με τα προβλήματα της καθημερινότητας. Δείχνει συνεχώς εκνευρισμένος, απαντά στη Βουλή με οργή ενώ παλιότερα έπαιζε στα δάκτυλά του τις επιθέσεις από τη ΝΔ.
Εμφανίζεται να είναι σε κακή κατάσταση μετά από το ναυάγιο των τηλεοπτικών αδειών και την άτακτη υποχώρηση απέναντι στους… νταβατζήδες. Δείχνει επίσης μετά από τον ανασχηματισμό να μη θέλει να είναι στην επικαιρότητα. Εξαφανίζεται για μέρες, κάνει δηλώσεις βαριεστημένες και κοινότυπες δείχνει γενικώς να έχει αφήσει όλη τη δουλειά στα πρώτα βιολιά των υπουργείων και στους σωματοφύλακες που όρισε, δηλαδή τον Τζανακόπουλο, τον Λιάκο, την Αχτσιόγλου, τον Βασιλειάδη και βεβαίως τον Παππά.
Όλοι οι άλλοι που είχαν πρώτο ρόλο μέχρι τώρα έχουν εξαφανιστεί. Η Γεροβασίλη, ο Τσακαλώτος, ο Σκουρλέτης, ο Κατρούγκαλος, ο μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης, ο Σπίρτζης δείχνουν να αποστασιοποιούνται από τον «κουρασμένο» και εν πολλοίς παρατημένο πρωθυπουργό.
Παρά τις διακηρύξεις για το χρέος ή ορισμένες δηλώσεις για τα μάτια του κόσμου σχετικά με τη διαπλοκή όλη η υπόλοιπη δραστηριότητα της κυβέρνησης θυμίζει ιατρικό διάγραμμα… βαριά άρρωστου που περιμένει… ευθανασία.
Δύο είναι οι λόγοι που συμβαίνει όλο αυτό: Ο πρώτος λόγος είναι ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο Τσίπρας βλέπουν ότι η κοινωνία είναι απέναντί τους και ό,τι κι αν κάνουν δεν υπάρχει δημοσκοπικός γυρισμός. Άλλωστε, σε όλα τα επίπεδα τα έχουν κάνει μαντάρα, όλοι οι Έλληνες μηδενός εξαιρουμένου διαμαρτύρονται για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, για τα ψέματα και για τις παλινωδίες. Είναι σίγουρο ότι στο Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι η εικόνα δεν μπορεί να βελτιωθεί ούτε με επικοινωνιακά κόλπα, ούτε με την επιμονή να αναδεικνύουν τον Μπ. Ομπάμα σε σωτήρα της χώρας, ούτε βεβαίως με το να ρίχνουν το φταίξιμο για όλα στους ξένους.
[irp posts=”80521″ name=”Η αγγλική προφορά του Τσίπρα άναψε φωτιά στο Twitter (ΒΙΝΤΕΟ)”]
Το δεύτερο είναι ότι παρά τα καλά στοιχεία για την οικονομία, έστω και μαγειρεμένα (για το πλεόνασμα ή για τα έσοδα), η πραγματική οικονομία στενάζει. Η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά στην εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων, εδώ και έξι μήνες δεν έχει καταφέρει να φτιάξει τον εξωδικαστικό μηχανισμό ώστε να μειωθούν τα κόκκινα δάνεια και να ανασάνουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ενώ τους έχει πάρει από κάτω και η καθημερινότητα.
Μια ματιά μόνο να ρίξει κανείς στα social media θα καταλάβει το «δούλεμα» που πέφτει στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα… τρολ της κυβέρνησης και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι έχουν ηττηθεί κατά κράτος σε ένα ευνοϊκό γι’ αυτούς πεδίο.
Η εξέλιξη των πραγμάτων έχει δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ιδιαίτερα αισιόδοξος για την κυβέρνηση. Να λυθούν ως δια μαγείας όλα και η κυβέρνηση να πανηγυρίζει στο Σύνταγμα. Ο δεύτερος, ο πιο πιθανός, είναι ο κουρασμένος πρωθυπουργός και τα «κλαταρισμένα» άλογα της κυβέρνησης να μην αντέξουν άλλο ούτε τις πιέσεις των ξένων ούτε την εσωτερική μουρμούρα. Και η πτώση της να είναι αυτονόητη πολύ πιο σύντομα απ’ ότι φανταζόμαστε.
