Με τίτλο «Ελλάδα: μία κουκκίδα γης που αξίζει να σωθεί;» ο γνωστός δημοσιογράφος του βρετανικού Channel 4 Πολ Μέισον γράφει στο προσωπικό του μπλογκ ότι σε επτά περίπου ημέρες θα ξέρουμε εάν η Γερμανία θεωρεί την Ελλάδα μία κουκκίδα γης που αξίζει να σωθεί.
Αναφερόμενος στο άρθρο-παρέμβαση του Έλληνα πρωθυπουργού στην εφημερίδα «Le Monde», ο Μέισον αναφέρει ότι στο άρθρο η σημαντικότερη αναφορά είναι το σημείο όπου ο Αλέξης Τσίπρας επισημαίνει ότι οι αλλαγές στη φορολογία και τις δαπάνες που επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ «θα αυξήσουν τα έσοδα και αυτό θα το πράξουν χωρίς να έχουν απαραίτητα συνέπειες ύφεσης καθώς δεν μειώνουν περαιτέρω την ενεργό ζήτηση ή δεν μεταθέτουν περισσότερο βάρος στα κοινωνικά στρώματα με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα».
Η βασική διαφορά που εντοπίζει ο αρθρογράφος είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση εκτιμά ότι μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς λιτότητα και οι δανειστές όχι. Και αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα παραμένει σε σύγκρουση με τους πιστωτές της.
Ως πιο ενδιαφέρον σημείο του άρθρου σχολιάζει το γεγονός ότι ο Αλ.Τσίπρας κατηγορεί αυτή τη φατρία μεταξύ των δανειστών ότι μπλοκάρει την πρόοδο –εμμέσως το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και τους σκληροπυρηνικούς συμμάχους του στην ΕΚΤ- και ότι θέλει να δημιουργήσει μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων.
«Για τις χώρες εκείνες που θα αρνούνται να υποκύψουν στη νέα εξουσία, η λύση θα είναι απλή: σκληρή τιμωρία, υποχρεωτική λιτότητα και, ακόμη χειρότερα, περισσότεροι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, πειθαρχικές κυρώσεις, ακόμα και ένα παράλληλο νόμισμα» έγραψε ο κ. Τσίπρας.
«Θεωρώ ότι αυτό το κομμάτι του άρθρου αντιπροσωπεύει μία σημαντική αλλαγή σκέψης του Τσίπρα και του κύκλου του πρωθυπουργικού γραφείου στην Αθήνα. Και μία αλλαγή προερχόμενη από την εμπειρία» τονίζει ο Μέισον.
«Το ζήτημα (στις διαπραγματεύσεις) αυτή την εβδομάδα δεν είναι αν οι έλληνες διαπραγματευτές θα τσεκάρουν ένα ακόμη κουτάκι στη λίστα του τεχνικού κλιμακίου της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Αλλά είναι αν οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ έχουν τη βούληση να βοηθήσουν τον Τσίπρα να κάνει έναν οριστικό, τακτικό συμβιβασμό προκειμένου να του εξασφαλίσουν μία μακροπρόθεσμη συμφωνία αναδιάρθωσης του χρέους που θα μπορεί να παρουσιάσει ως νίκη» συμπληρώνει ο Μέισον.
