Στην πιο κρίσιμη παρτίδα σκάκι με απόνερα που μπορούν να αποτελέσουν θρυαλλίδα εξελίξεων για το παγκόσμιο οικονομικό αλλά και γεωπολιτικό παιχνίδι εξελίσσεται η διαπραγμάτευση για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και στο επιτελείο του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα αναζητούν την επόμενη κίνηση με φόντο τη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης.
Στο μέτωπο της οικονομίας η κυβέρνηση έχει καταφέρει να δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας και διακριτές συμμαχίες, με προεξέχουσα αυτή του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος σε νέα παρέμβασή του τόνισε την ανάγκη να γίνει σεβαστή η αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Ο ισχυρός άνδρας της Κομισιόν, παρά την αποστασιοποίηση της προηγούμενης Πέμπτης, στην οποία παρέπεμψε για λύσεις στο Eurogroup, εμφανίζεται μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων αναφανδόν κατά της γραμμής του Βερολίνου και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προτάσσοντας μία πιο διαλλακτική ρητορική που «αβαντάρει» την κυβέρνηση Τσίπρα.
Η Γερμανία έχει βάλει όλους τους κρατικούς και επικοινωνιακούς μηχανισμούς της εντός και εκτός συνόρων να αποδομήσουν τους Έλληνες υπουργούς που βρίσκονται σε καίρια πόστα και της χαλάνε τη… συνταγή.
Παράλληλα συνεχίζει τις προσπάθειες, που αποτυχημένα κατέβαλε προεκλογικά για συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με μνημονιακές δυνάμεις με αιχμή του δόρατος το Ποτάμι, μέσα από τη δημοσιονομική ασφυξία που επιβάλει στη χώρα, με στόχο η Ελλάδα να βρεθεί de facto στην ανάγκη να αποδεχθεί ό,τι θα της επιβάλλει το Βερολίνο, σχοινοβατώντας με ένα ενδεχόμενο πιστωτικό γεγονός.
Την ίδια ώρα ωστόσο το Βερολίνο και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εμφανίζεται πιο αδιάλλακτος από ποτέ, απειλώντας εκ νέου ανοιχτά την Ελλάδα με έξοδο από την Ευρωζώνη.
Στη νέα παρέμβασή του ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φροντίζει για μία ακόμη φορά να κατευθύνει τα βέλη του στους χειρισμούς της κυβέρνησης και παράλληλα να υπερθεματίσει για την… προτίμηση που είχε στον κυβερνητικό συνασπισμό των προθύμων, Σαμαρά και Βενιζέλου.
Το σκιάχτρο του Grexit που κραδαίνει ο Σόιμπλε όπου σταθεί και όπου βρεθεί, δεν φαίνεται να τρομάζει το κυβερνητικό επιτελείο, καθώς καθημερινά επιβεβαιώνεται αυτό που από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του τονίζει το tribune.gr. Ότι δηλαδή η λύση στο ελληνικό πρόβλημα δεν είναι αμιγώς οικονομικής φύσεως, αλλά ένεκα των γενικότερων τεκτονικών αλλαγών στη γεωπολιτική σκακιέρα με την ουκρανική κρίση και τους τζιχαντιστές που πλέον είναι ζήτημα χρόνου πότε θα επιχειρήσουν τις πρώτες αποβάσεις στη νότια Ευρώπη, έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις γεωστρατηγικής και κάνει ζητήματα όπως το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος και μερικών απολύσεων στο δημόσιο να μοιάζουν με… στραγάλια.
Μπορεί από πολλούς να χαρακτηρίστηκε ακραίος ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς για τις δηλώσεις περί τζιχαντιστών που απειλούν ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Όμως σύμφωνα με πληροφορίες οι δηλώσεις έρχονται σε πλήρη συνέχεια της στρατηγικής του Μεγάρου Μαξίμου, καθώς από την προεκλογική περίοδο, το επιτελείο Τσίπρα έχει συνδέσει την επίλυση της ελληνικής κρίσης με τον κομβικό γεωστρατηγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Καμμένος και Κοτζιάς μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα έχουν επιβεβαιωθεί από τον νομπελίστα οικονομολόγο Νουριέλ Ρουμπινί, αλλά και από το ρεπορτάζ γερμανικού περιοδικού, σύμφωνα με το οποίο η Άνγκελα Μέρκελ αναζητά τρόπο να βρεθεί λύση για την Ελλάδα, καθώς ελλοχεύουν τεράστιοι κίνδυνοι για τα ευρωπαϊκά – γερμανικά συμφέροντα από τη Ρωσία και το Ισλαμικό Κράτος που καραδοκούν. Τελευταία επιβεβαίωση ήρθε τη Δευτέρα από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος χαρακτήρισε ένα ενδεχόμενο Grexit καταστροφικό, όχι μόνο για οικονομικούς αλλά και γεωπολιτικούς λόγους.
Το «παιχνίδι» έρχονται να συμπληρώσουν οι ΗΠΑ, οι οποίες βλέπουν την αδιαλλαξία του Βερολίνου και την επιμονή του σε μία πολιτική που η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει και δεν μπορεί να επιβάλει στο εσωτερικό της χώρας, έχοντας νωπή λαϊκή εντολή και ευρύτατη λαϊκή αποδοχή, να οδηγεί στα βράχια ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία θα συμπαρασύρει και την αμερικανική, απειλώντας το παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα με ένα νέο Κραχ.
Ήδη οι πρώτες επιπτώσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής της αστάθειας που εκπορεύεται από το γερμανικό imperium έχουν αρχίσει να γίνονται αισθητές στις ΗΠΑ εξαιτίας της ισοτιμίας ευρώ – δολαρίου που κλείνει στο 1:1 και αποτελεί ταφόπλακα για τις αμερικανικές εξαγωγές. Έχοντας ήδη στηρίξει ανοιχτά δύο φορές τις ελληνικές θέσεις ο Ομπάμα έχει δώσει σαφές στίγμα του στρατοπέδου που έχει επιλέξει η Ουάσινγκτον, βλέποντας τον κίνδυνο επανάληψης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ενός νέου οικονομικού σοκ.
Το τηλεφώνημα που δέχθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, από την Κάρολιν Άτκινσον, βοηθό σύμβουλο του Λευκού Οίκου για θέματα Οικονομίας αποτελεί ουσιαστική την τρίτη εμπλοκή των ΗΠΑ στο ελληνικό ζήτημα μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών. Αντίστοιχο τηλεφώνημα έγινε και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καλώντας όλες τις πλευρές να βρεθεί μία λύση υπό τη δαμόκλειο σπάθη ενός πιθανού «ατυχήματος» στην Ελλάδα.
Την ίδια ώρα, ένα άλλο τηλεφώνημα, αυτό της Άνγκελα Μέρκελ στον Αλέξη Τσίπρα, στο οποίο προσκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Βερολίνο για «φιλικό και επικοδομητικό διάλογο» επιβεβαιώνει ότι η γερμανίδα Καγκελάριος τελεί μεταξύ σφύρας του πολιτικού κόστους μίας υποχώρησης στο ελληνικό ζήτημα και άκμωνος των ΗΠΑ που δεν εμφανίζονται διατεθειμένες να επιτρέψουν στο Βερολίνο να βυθίσει στο χάος για τρίτη φορά σε έναν αιώνα τον πλανήτη.
Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι η πραγματική διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει, καθώς επί τάπητος θα τεθούν όλα τα θέματα συνδυαστικά και όχι κατά μόνας που συμφέρει το Βερολίνο. Ήδη από το 2012 στο ΣΥΡΙΖΑ τόνιζαν ότι στόχος της κυβέρνησης πρέπει να είναι η διεθνοποίηση του ελληνικού ζητήματος.
Κύκλοι του Μαξίμου σημειώνουν με νόημα ότι όσο περνά ο χρόνος κλιμακώνεται μεν η οικονομική ασφυξία για την Ελλάδα, αλλά αντίστοιχα και για το Βερολίνο που με τη σειρά του από τη μία βλέπει τις εκλογές στην Ισπανία να πλησιάζουν με τους Podemos να αγγίζουν την εξουσία και από την άλλη δέχεται τεκτονικές πιέσεις από ευρωπαίους εταίρους και ΗΠΑ. Η διαπραγμάτευση όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν θα είναι μόνο ανάμεσα σε Βερολίνο και Αθήνα…
