Όποιος παρακολουθεί την πορεία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης παγκοσμίως θα συνειδητοποιήσει οτι υπάρχει μια ραγδαία αύξηση στα sites, τα οποία όμως επειδή είναι πολλά δεν παράγουν κερδοφορία, μια εξαφάνιση στις πωλήσεις εφημερίδων όπως και μια ραγδαία πτώση στα έσοδα των καναλιών που τα έχει οδηγήσει να μην είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Οι λόγοι είναι πολλοί όπως η πτώση της διαφημιστικής πίτας σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου, η ραγδαία αύξηση του ίντερνετ, του youtube (με τους youtubers) αλλά και η είσοδος παγκόσμιων παικτών (π.χ Netflix κλπ).
Οι μεγάλοι καναλάρχες παγκοσμίως είτε είναι ισχυροί επιχειρηματίες/ολιγάρχες, που κάνουν δις τζίρους, έχουν εκατοντάδες εκατομμυρια δολάρια κέρδη ετησίως και απλώς για προσωπική δόξα “πετούν” περι το 10% απο τα κέρδη τους στα κανάλια, είτε είναι “καναλάρχες” που εξυπηρετούν απο πίσω τους κόμματα, βιομηχανίες ή μεγάλα οικονομικά συμφέροντα άλλων ομίλων.
Όποιος πιστεύει οτι υπάρχει επιχειρηματίας πλέον ο οποίος είναι καναλάρχης, απλά πλαναται οικτρα, μια αναγνωση των ισολογισμών το επιβεβαιώνει, επιχειρήσεις που παράγουν μόνο ζημίες είναι, μέχρι την μέρα που θα πουν STOP.
Στην Ελλάδα επικρατεί η 1η κατηγορία και αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει, γιατί πολλές φορές όταν ακούμε οτι ο τάδε παρουσιαστής έχει το “πάνω χέρι”, ο ταδε παραγωγός ή σκηνοθέτης μιλάει με άλλο κανάλι γιατι δεν ιδρώνει το αυτί των καναλαρχών, γιατί πολύ απλά δεν τους νοιάζει, δεν περιμένουν να γίνουν πλούσιοι απο τα κανάλια και δεν θα κάτσει ο τάδε επιχειρηματίας να παρακαλέσει τον παρουσιαστή να μη φύγει για 1000 ευρώ παραπάνω σε άλλο κανάλι ή τον παραγωγο μην του πάρει την εκπομπή.
Οι χρύσες εποχές της Όπρα Γουίνφρεϊ και άλλων “βασιλισσων” πέρασαν ανεπιστρεπτί, αυτοί που τα μοίραζαν είτε τα έκαναν με δανεικά και αγύριστα είτε δεν έχουν στον ήλιο μοίρα τώρα, αυτοί που θα προχωρήσουν είναι αυτοί που βλέπουν κυρίως τις επιχειρήσεις τους… Εκει παράγεται ο πλουτος.