Του Θανάση Κ.
Ακούστηκε πρόσφατα – από επίσημα χείλη μάλιστα – ότι η “λύση” στο δημογραφικό μας πρόβλημα είναι να “ενσωματώσουμε” τους μετανάστες!
Κι ότι αυτό ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη ευρύτερα, για όλες τις χώρες της Δύσης, όπου μειώνεται ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός, ιδιαίτερα αυτός που ασχολείται σε “κατώτερες” θέσεις (ανειδίκευτης) εργασίας.
Η άποψη αυτή ακούγεται απολύτως “εύλογη”, αλλά είναι απολύτως ΛΑΘΟΣ!
Όχι για ένα λόγο – για πολλούς λόγους.
* Πρώτον, ειδικά για την Ελλάδα, η σημερινή κυβέρνηση έχει καταγγείλει – και πολύ σωστά – τους εργαλειοποιημένους – παράνομους μετανάστες που προσπαθεί να μας στείλει η Τουρκία.
Όσους απ’ αυτούς κατάφεραν να περάσουν, θα τους… “ενσωματώσουμε” κι αυτούς;
Κι αν είναι έτσι, τότε γιατί… εμποδίζουμε να έλθουν κι άλλοι;
Αλήθεια, αν είναι τόσο “απλή λύση” να ενσωματώσουμε ξένους για να αναπληρώσουμε το εργατικό ελληνικό εργατικό δυναμικό που δεν θέλει να δουλέψει σε “κατώτερες” θέσεις, γιατί εμποδίζουμε τους “εργαλειοποιημένους”.
Προφανώς κάνουμε πολύ καλά και τους εμποδίζουμε. Γιατί αλλιώς θα σαρωθούμε από κύματα παράνομων μεταναστών και θα πέσουμε θύματα “υβριδικού Πολέμου” από τους γείτονες.
Άρα, η “ενσωμάτωση” παράνομων μεταναστών δεν λύνει προβλήματα έλλειψης εργατικούς δυναμικού. Δημιουργεί πολύ μεγαλύτερα προβλήματα εθνικής ασφαλείας. Και εθνικής κυριαρχίας. Και εθνικής υπόστασης ακόμα.
Άλλωστε, οι περισσότεροι από τους εργαλειοποιημένους – σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους παράνομους μετανάστες – δεν έρχονται στην Ελλάδα να δουλέψουν…
* Δεύτερον, ακόμα κι όσοι δεν ήλθαν ως “εργαλειοποιημένοι” δεν είναι πάντα “ενσωματώσιμοι”.
Ιδιαίτερα αν ανήκουν σε άλλους πολιτισμούς, ασύμβατους με τον δικό μας. Ένας Πολωνός τεχνίτης μπορεί να έλθει στην Ελλάδα, να δουλέψει – και είτε να κάνει οικογένεια εδώ, που θα ενσωματωθεί πλήρως, είτε αργότερα να φύγει.
Από τέτοιους ανθρώπους δεν έχουμε να φοβηθούμε απολύτως τίποτα. Πολιτιστικά δεν είναι διαφορετικοί από μας – άρα με τις σωστές πολιτικές μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν…
Με ένα μουσουλμάνο δεν είναι το ίδιο. Αν επιμένει στα ήθη και τα έθιμα της χώρας καταγωγής του, ιδιαίτερα αυτά που είναι ασύμβατα με τις αρχές και τα ήθη της δικής μας κοινωνίας, αν απαιτεί από τη γυναίκα του και τις κόρες του να φοράνε χιτζάμπ, τότε δεν είναι “ενσωματώσιμος”.
Δεν ανήκουν όλοι οι μουσουλμάνοι σε αυτή την κατηγορία. Αλλά ανάμεσα στις δικές τους τις κοινότητες υπάρχει μεγάλη “αντίσταση” να δεχθούν τα δυτικά πρότυπα. Κι αυτό εμποδίζει την ενσωμάτωσή τους.
Κάτι χειρότερο: κάποιοι απ’ αυτούς, ενσωματώνονται οι ίδιοι όταν έλθουν, αλλά τα παιδιά τους, “νοσταλγούν” τον κόσμο του Ισλάμ – που δεν τον γνώρισαν πραγματικά – και στρέφονται στον φονταμενταλισμό.
Αυτό συνέβη ιδιαίτερα στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στη Βρετανία.
Τα αποτελέσματα είναι παραδείγματα προς αποφυγήν για όλους μας.
Όχι παραδείγματα προς μίμησιν…
* Τρίτον, το πρόβλημα της ΜΗ ενσωμάτωσης γίνεται ακόμα πιο δύσκολο όταν πρόκειται για ανθρώπους που δεν ήλθαν ως νόμιμοι μετανάστες από μουσουλμανικές χώρες, αλλά μπήκαν στη χώρα παράνομοι, δήλωσαν ψευδή στοιχεία, ή κατέφτασαν “εργαλειοποιημένοι” από ξένες, εχθρικές χώρες.
Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, ζουν στο περιθώριο και συνεργάζονται με παράνομα κυκλώματα (διακινητές ή ΜΚΟ που αποτελούν “βιτρίνες διακίνησης” κλπ).
Είναι δύσκολο να ενσωματώσεις ανθρώπους που βρίσκονται εκτός νομιμότητας και έχουν μάθει να ζουν έτσι…
Αυτοί που βίαζαν γυναίκες και μικρά παιδιά στη Μώρια,
αυτοί που εξέδιδαν τα κορίτσια και τα αγόρια τους στους καταυλισμούς,
αυτοί που δήλωναν πολλαπλά ονόματα στις αρχές και ψευδή καταγωγή από διαφορετικές χώρες,
αυτοί που συνεργάζονταν με κυκλώματα δουλεμπόρων ή με τις αρχές εχθρικής χώρας για να περάσουν παράνομα τα σύνορα, δεν είναι “ενσωματώσιμοι”!
Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ήδη απελαθεί λόγω εγκληματικής συμπεριφοράς. Όχι να σκεπτόμαστε να τους “ενσωματώσουμε” για να… λύσουμε προβλήματα εργατικού δυναμικού!
Αυτοί που κάνουν στα κορίτσια τους…κλειτοριδοεκτομή δεν μπορούν να ενσωματωθούν στην Ελλάδα. Τελεία…
* Τέταρτον, αν οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά, αυτό δεν συμβαίνει γιατί έχουν κάποιο παθολογικό πρόβλημα. Πριν δύο ή τρείς γενιές έκαναν παιδιά…
Δεν… “μεταλλάχθηκαν” βιολογικά στις δεκαετίες που μεσολάβησαν.
Κάτι άλλο συνέβη. Κάποιες επιλογές της κοινωνίας αποθαρρύνουν τους ανθρώπους να δεσμεύονται, να κάνουν οικογένεια, να ψάχνουν για δουλειά.
Κάποιες επιλογές που κάναμε, ως κοινωνία, μετέτρεψε τους ανθρώπους σε εγωϊστικά άτομα, που φωνάζουν συνεχώς για “δικαιώματα”, αλλά δεν αναλαμβάνουν υποχρεώσεις, που αναζητούν “μισθοδοσία” – όχι αληθινή εργασία, που αναζητούν “επιδόματα” και αρπαχτές”- όχι αληθινή απασχόληση.
Κάποιες επιλογές που κάναμε ως κοινωνία,
έκαναν τις σχέσεις των ανθρώπων πιο ρηχές,
απαξίωσαν τους κανόνες της κοινωνικής μας συνύπαρξης,
ευτέλισαν τα αξιακά μας πρότυπα,
μετέτρεψαν τους ανθρώπους σε “αρπακτικά”,
πιο κυνικούς, πιο ανεύθυνους, πιο αντικοινωνικούς…
Αν αυτά δεν τα δούμε ως δικά μας προβλήματα, που πρέπει να τα λύσουμε, αν δεν τα αντιμετωπίσουμε ως δικές μας παθογένειες που πρέπει να θεραπεύσουμε, όσους και να φέρουμε απ’ έξω, σε λίγο θα γίνουν ακριβώς ίδιοι.
Θα “ενσωματωθούν”, όχι στην ελληνική κοινωνία, αλλά στις ασθένειες της!
Θα πάψουν κι αυτοί να κάνουν οικογένεια και παιδιά.
Ή θα αποξενωθούν απόλυτα από μια κοινωνία που τους φαίνεται “ζούγκλα”…
Αν δεν αλλάξουμε όλα αυτά που καθιστούν τους Έλληνες ΜΗ παραγωγικούς, όσοι μας έλθουν απ’ έξω θα γίνουν κι αυτά μια από τα ίδια!
Θα τους “χαλάσουμε” κι αυτούς!
Και σε λίγο θα χρειαστεί να φέρουμε κι άλλους. Κι ύστερα κι άλλους…
Αν δεν δούμε το πρόβλημα κατάματα, θα έχουμε επιτείνει τις παθογένειες μιας βαριά άρρωστης κοινωνίας.
Δεν θα έχουμε “λύσει” το δημογραφικό πρόβλημα…
* Πέμπτον, όλα αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση και με την προοπτική της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Η οποία θα καταργήσει, υποτίθεται, πολλές από τις “κατώτερες” θέσεις εργασίας. Κι αντί εμείς να ασχολούμαστε με το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή πώς θα απασχολήσουμε όλους αυτούς που αναπόφευκτα θα μείνουν άνεργοι αύριο, διαφημίζουμε ότι θα φέρουμε… κι άλλους ανειδίκευτους!. Απ’ έξω…
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι πολλοί απ’ όσους “διαφημίζουν” την επερχόμενη Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, είναι πολλές φορές οι ίδιοι με όσους μας λένε ότι πρέπει να φέρουμε απ’ έξω ανειδίκευτους!
Για να καταλάβουν τις θέσεις εργασίας που πρόκειται να… καταργηθούν!
Είτε δεν πιστεύουν όσα λένε, είτε δεν καταλαβαίνουν αυτά που λένε…
* Έκτον, είναι χαρακτηριστικό, ότι μια σειρά από σύγχρονους πολιτικούς – και μάλιστα από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – ευθέως ή εμμέσως αποκήρυξαν την πολιτική της “γενικής” και αδιαφοροποίητης “ενσωμάτωσης” μεταναστών που δεν μπορούν να ενσωματωθούν.
— Πολιτικοί όπως η Άγκελα Μέρκελ στην Γερμανία, που διακήρυξε ότι η “πολυ- πολιτισμικότητα” αποδείχθηκε “ψευδαίσθηση”.
— Πολιτικοί όπως ο Κεντροδεξιός Νικολά Σαρκοζύ αλλά και ο “Κεντρώος” Εμμανουέλ Μακρόν, στη Γαλλία. Που εξήγησαν ότι οι “μεταναστευτικές ροές” αποτελούν πια ύψιστο κίνδυνο για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, όχι “ευκαιρία” για να λύσουν το πρόβλημα του εργατικού τους δυναμικού!
–Πολιτικοί όπως ο Αριστερός Τρέβορ Φίλιπς στη Βρετανία, υπεύθυνος για την μεταναστευτική Πολιτική στην Εργατική Κυβέρνηση του Τόνυ Μπλαίρ, ο οποίος όχι μόνο αποκήρυξε την “πολυ-πολιτισμικότητα”, αλλά πρότεινε να αντικατασταθεί με τη “Βρετανικότητα”.
Δηλαδή με την καλλιέργεια βρετανικής εθνικής συνείδησης…
— Πολιτικοί όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ο Πρόεδρος της μεγαλύτερης ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο σήμερα, ο οποίος αποκήρυξε την πολιτική ανοικτών θυρών της Ευρώπης στα μεταναστευτικά ρεύματα…
— Ή όπως ο Πέδρο Σάντσεθ, ο Σοσιαλιστής Πρωθυπουργός της Ισπανίας, που δεν δίστασε να αντιμετωπίσει την “εισβολή” παράνομων μεταναστών από το Μαρόκο με τρόπο πολύ πιο “σκληρό” απ’ ό,τι οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση της ΕΕ…
— Για να μη μιλήσουμε για τις Σοσιαλδημοκράτισσες Πρωθυπουργούς της Δανίας και της Σουηδίας σήμερα, που διακήρυξαν ότι απέτυχε η πολιτική “ενσωμάτωσης” μεταναστών.
Φανταστείτε, απέτυχε σε τέτοιες χώρες!
Τι πιθανότητες έχει να επιτύχει οπουδήποτε αλλού;
Όποιος πιστεύει ότι η “πολυ- πολιτισμικότητα” έχει “κυριαρχήσει” διεθνώς και είναι πια “αναπόφευκτη αναγκαιότητα”, απλώς βρίσκεται στον κόσμο του.
Δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του σήμερα.
Η πολυ-πολιτισμικότητα, όπως και η “διεθνής διακυβέρνηση” είναι “όνειρα” των περασμένων δεκαετιών, που έχουν μετατραπεί πλέον σε εφιάλτες!
Και ήδη ζούμε τη χρεοκοπία τους, βιώνουμε τα δραματικά τους αδιέξοδα – και πληθαίνουν συνεχώς οι φωνές για την εγκατάλειψή τους.
Όπως η πολιτική της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από την Ρωσία. Μέχρι πριν λίγους μήνες θεωρούνται “αυτονόητη“. Σήμερα όλοι ψάχνουν πώς θα απαλλαγούν…
Ζούμε στην εποχή που οι κοινωνίες αποβάλλουν σιγά-σιγά τις ψευδαισθήσεις τους, και ανακαλύπτουν ξανά τον εθνικό χαρακτήρα τους, τις εθνικές προτεραιότητές τους και την ανάγκη για εθνικές συγκλίσεις και εθνικές συμμαχίες, προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Τις αφυπνίζει η επιθετικότητα των γειτόνων τους.
Τις αφυπνίζουν τα αδιέξοδα που τους προκάλεσε μια οικονομίστικη ψευδαίσθηση “συνεχούς ευημερίας”, με ταυτόχρονη αποβιομηχάνιση της οικονομίας, γενίκευση των επιδομάτων και διόγκωση του χρέους…
Τις αφυπνίζουν τα αλλεπάλληλα κύματα της εισαγόμενης τρομοκρατίας.
Η λεγόμενη “παγκοσμιοποίηση” κατακερματίζεται σε ένα πολυ-πολικό κόσμο!
Και κάποιοι ακόμα δεν το έχουν καταλάβει…
Η Ευρώπη βγήκε από το Μεσαίωνα και μπήκε στο Προσκήνιο της Ιστορίας, όταν από φεουδαρχικός “πολτός” – όπως ήταν για χίλια χρόνια – μετατράπηκε σταδιακά σε σύνολο ξεχωριστών χωρών, με εθνικές ταυτότητες και εθνικούς πολιτισμούς. Και με αίτημα για εθνική κυριαρχία και δημοκρατική αυτοκυβέρνηση.
Η κατάργηση των χωρών και των εθνικών πολιτισμών, δεν είναι “όραμα” για το μέλλον της Δύσης, είναι επιστροφή στον εφιάλτη του Μεσαίωνα!
Η χώρα μας θα παραμείνει Χώρα! Δεν θα γίνει γεωγραφικός “χώρος”.
Και οι Έλληνες υπήρξαν πάντα λαός. Δεν θα μετατραπούν σε “πληθυσμό”.
Η Δημοκρατία προϋποθέτει πάντα τους Πολίτες.
Και οι Πολίτες προϋποθέτουν την Πόλη-Πατρίδα!
Η οποία πάντα ευημερεί και ακμάζει μέσα σε ασφαλή σύνορα!
Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς Πατρίδα!
Το Δημοκρατικό μας Σύνταγμα εναποθέτει την φρούρησή του στον Πατριωτισμό των Ελλήνων!
Κι όποιος μετατρέπει την Ελλάδα από Χώρα σε “χώρο”, καταργεί και την Πατρίδα και τη Δημοκρατία.
Τόσο απλά…
ΥΓ. Η λύση στο δημογραφικό είναι να στηρίξουμε την πυρηνική οικογένεια, να ενθαρρύνουμε τους νέους Έλληνες να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά. Και να τους βοηθάμε: Και με την δημιουργία θέσεων εργασίας και με την στήριξη της μητρότητας – πατρότητας.
Και να επενδύουμε ως κοινωνία σε αυτό.
Το κάναμε; Όχι!
Απλώς σκεφτήκαμε, εν ονόματι του δημογραφικού, όλα τα αλλά, εκτός από το πώς να λύσουμε αληθινά το δημογραφικό.
