Ο τίτλος μπορεί να ακούγεται “παράδοξος” σήμερα…
Του Θανάση Κ.
> Τι μπορεί να φοβάται, άραγε, ο Τσίπρας;
>
> Μοιάζει “ισχυρός”. Με τονωμένη την αυτοπεποίθησή του.
>
> Μόλις υποδέχθηκε τον Πρόεδρο της Γαλλίας Μακρόν…
>
> Κι έτοιμος να τα “δώσει όλα”, ξανά, στη ΔΕΘ!
>
>
> Εσωκομματική αντιπολίτευση δεν μοιάζει να τον απασχολεί…
>
> Ο Τύπος δεν φαίνεται να τον “κοντράρει” ιδιαίτερα…
>
> Η κοινωνική δυσφορία υπάρχει, αλλά είναι “βουβή” μέχρι στιγμής…
>
> Ο ίδιος δείχνει πιο ήσυχος – ή μάλλον πιο εφησυχασμένος.
>
> Τι άραγε, μπορεί να τον φοβίζει σήμερα;
> Απάντηση: Τα πάντα όλα!
>
> Ας τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα:
>
> * Στις γερμανικές εκλογές (σε δύο βδομάδες περίπου), ο Σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σούλτς – στην εκλογική νίκη του οποίου είχε εναποθέσει όλες τις ελπίδες του, ο Αλέξης Τσίπρας – πατώνει για τα καλά!
>
> Ακόμα χειρότερα: Είναι πια πιθανό να σχηματιστεί κυβερνητικός συνασπισμός στη Γερμανία με τους Χριστιανοδημοκράτες και του Φιλελευθέρους!
>
> Οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρακαλάει αυτό που απευχόταν ως πρόσφατα:
>
> να γίνει ξανά υπουργός Οικονομικών ο Σόϊμπλε!
>
> Γιατί μπροστά στους Φιλελεύθερους της Γερμανίας,
>
> ο Σόïμπλε μοιάζει … “μπολσεβίκος”!
>
> Μη ξεχνάμε πως οι Φιλελεύθεροι επισήμως υποστηρίζουν ακόμα ως καλύτερη “λύση” για την Ελλάδα το… grexit!
>
> Να σκεφτεί κανείς ότι ως πριν λίγους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε “τελειωμένο” το Σόϊμπλε. Τώρα θα παρακαλά να πάρει ο Σόϊμπλε (κι όχι κάποιος από το Φιλελεύθερο Κόμμα) το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας.
>
> Σε κάθε περίπτωση, τα περιθώρια ελιγμών (και “διαπραγματεύσεων”) του Τσίπρα έναντι της Ευρώπης θα εκμηδενιστούν!
>
> Κι αυτό του προκαλεί ρίγος…
>
> * Δεύτερον, τα περιθώρια ελιγμών του και έναντι του ΔΝΤ έχουν μηδενιστεί.
>
> Το ΔΝΤ θέτει ήδη “βαριά” προαπαιτούμενα για την τρίτη αξιολόγηση που ανοίγει κι
>
> αυτή επισήμως στα τέλη του μήνα:
>
> Δρακόντεια εργασιακά (χωρίς υπεκφυγές),
>
> νέα ανακεφαλαίωση τραπεζών (κι ας διαφωνεί η ΕΚΤ)
>
> και πιθανά νέα μέτρα λιτότητας για το 2018 (στον Προϋπολογισμό που θα
>
> υποβληθεί τον επόμενο μήνα), καθώς η ανάπτυξη υστέρησε σημαντικά φέτος!
>
> Όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες (όπως και οι ΗΠΑ) αναθεώρησαν τις
>
> προβλέψεις τους για την φετινή ανάπτυξη προς τα πάνω. Στην Ελλάδα, αντίθετα, που
>
> ήταν υποτίθεται “πιεσμένο ελατήριο” και περίμεναν να αντιδράσει πιο “δυναμικά”,
>
> αναθεωρήθηκαν οι προβλέψεις προς τα κάτω!
>
>
> Για σκεφτείτε: Το δεύτερο μισό του 2014, όταν όλη η Ευρώπη βρισκόταν σε
>
> στασιμότητα, η Ελλάδα του Σαμαρά αναπτυσσόταν με τον ταχύτερο ρυθμό στην
>
> Ευρωζώνη! Σήμερα που όλη η Ευρώπη αναπτύσσεται δυναμικά, στην Ελλάδα
>
> αναθεωρούν τις εκτιμήσεις προς τα κάτω. Μπορεί και στο μισό…
>
> Αυτό όμως σημαίνει και υστέρηση σε στόχο πλεονάσματος,
>
> πολύ πέρα από το “περιθώριο ασφαλείας του 0,25%…
>
> Η αναγκαία διόρθωση σίγουρα θα ξεπερνάει το 1 δισεκατομμύριο πρόσθετα
>
> μέτρα για το 2018. Πέρα από τα ήδη προγραμματισμένα…
>
> Κι αν λάβει κανείς υπ’ όψιν την αδυναμία των νοικοκυριών
>
> να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους (όπως καταγράφηκε τον Ιούλιο),
>
> η “αναγκαστικά διόρθωση” μπορεί να ξεπεράσει
>
> το 1,5 δισεκατομμύριο πρόσθετα μέτρα!
>
> Κι αυτό, από μόνο του, προκαλεί ένα ακόμα ρίγος στο ΣΥΡΙΖΑ…
>
> Αλλά δεν είναι το μόνο…
>
>
> * Τρίτον, το ΔΝΤ έχει ήδη σηματοδοτήσει και τη “μεγάλη μεταρρύθμιση” στο
>
> Δημόσιο. Που ο Τσίπρας ως τώρα απέφευγε, όπως ο διάολος το λιβάνι…
>
> Κι αυτό δεν σημαίνει μόνο επαναφορά της αξιολόγησης στην πιο αυστηρή της
>
> μορφή, αλλά και απολύσεις μόνιμου προσωπικού.
>
> Άμεσες κατ’ αρχάς, αλλά και σταδιακές στα επόμενα χρόνια.
>
> Επί πλέον της απομάκρυνσης των 30 χιλιάδων συμβασιούχων ως το τέλος του
>
> χρόνου, που έχει ήδη συμφωνήσει στα χαρτιά ο Τσίπρας, αλλά δεν κάνει τίποτε. Εξαγγέλλει και νέες προσλήψεις!
> Τα ψέματα, όμως τελειώνουν εδώ. Με το που ξεκινά η τρίτη αξιολόγηση.
>
> Δηλαδή σε λίγες εβδομάδες…
>
> Κι αυτό το προκαλεί τρίτο ρίγος στη σπονδυλική στήλη.
> * Και στην στήριξη της Γαλλίας, για να αποτρέψει τις περικοπές δημοσίων
>
> υπαλλήλων δεν μπορεί να υπολογίζει πια, όπως συνέβαινε επί Προεδρίας Ολάντ…
>
> Τώρα ο Μακρόν έχει στο πρόγραμμα να κόψει δραστικά προσωπικό και από
>
> το γαλλικό δημόσιο!
>
> Κι αυτό μαζί με τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις (στο πολύ πιο “φιλελεύθερο”)
>
> που εξήγγειλε ο Μακρόν στη χώρα του, λίγο πριν αναχωρήσει για την Αθήνα,
>
> προκαλεί όχι ένα, αλλά πολλαπλά ρίγη, στο ραχοκοκαλιά του Τσίπρα.
>
> Ξέρει πως ο μόνος χώρος όπου ο ίδιος διατηρεί ακόμα κάποιες “συμπαγείς”
>
> δυνάμεις ψηφοφόρων, είναι το δημόσιο. Τώρα του ετοιμάζουν “προαπαιτούμενα” που
>
> θα τον ξεπατώσουν ακριβώς εκεί, στο “τελευταίο” του προπύργιο: στο δημόσιο!
>
> Και με τους Φιλελεύθερους να συμμετέχουν στην κυβέρνηση της Γερμανίας
>
> και τον Μακρόν στην Προεδρία της Γαλλίας, δεν θα έχει που να στηριχθεί για να
>
> προβάλει έστω και μια στοιχειώδη “άμυνα”.
>
> Αρχίζει να υποψιάζεται πως “του την έχουν στημένη”!
>
> * Πέμπτον, η σκέψη να αντικατασταθεί το ΔΝΤ από ένα Ευρωπαϊκό ΔΝΤ
>
> από την επόμενη χρονιά, δεν δίνει καμία απολύτως ανακούφιση στον Τσίπρα.
>
> Το αντίθετο, μάλιστα…
>
> –Πρώτον, γιατί αυτό θα γίνει – αν γίνει – από τα μέσα του 2018 το ταχύτερο.
>
> Δηλαδή όταν θα έχει ολοκληρωθεί το τρέχον (τρίτο) Μνημόνιο.
>
> Θα αφορά πλέον το Τέταρτο Μνημόνιο.
>
> Κι ως τότε, “αφεντικό” στους δανειστές – και στις διαπραγματεύσεις μαζί τους
>
> θα είναι το ΔΝΤ. Με “πολύ κακές διαθέσεις”, όπως ήδη είδαμε…
>
> –Και δεύτερον, διότι και η ίδρυση του Ευρωπαϊκού ελεγκτικού μηχανισμού,
>
> όταν γίνει, θα λειτουργήσει αναγκαστικά αυστηρότερα απ’ ότι το ΔΝΤ – όχι πιο
>
> “ελαστικά”!
>
> Ακριβώς για να πείσει ότι είναι αναξιόπιστο, δεν κάνει “χάρες” και δεν
>
> θα λειτουργεί με “πολιτικά κριτήρια”…
>
> Όσοι καταλαβαίνουν απ’ αυτά ξέρουν ότι δεν θα ανακουφιστούμε από
>
> πιέσεις. Πιθανότερο είναι να… “νοσταλγήσουμε” τον Πολ και την Ντάλια!
> * Έκτον, έτσι κι αλλιώς, τα πάντα θα κριθούν ως το Δεκέμβριο, όταν θα
>
> πρέπει να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση! Το αργότερο…
>
> Αυτή τη φορά περιθώρια για καθυστερήσεις δεν υπάρχουν, αφού το
>
> Πρόγραμμα τελειώνει επτά μήνες αργότερα (τον Ιούλιο του 2018).
>
> Που σημαίνει πως το ΔΝΤ θα εξαντλήσει τα περιθώρια πιέσεων μέσα στους
>
> επόμενους μήνες…
>
> Προβλέπεται ένα τρίμηνο αληθινής “κόλασης” διαπραγματεύσεων!
>
> Με την κυβέρνηση χωρίς συμμάχους, με το κόμμα της χωρίς αντοχές
>
> εσωτερικά και χωρίς ανοχές από την κοινωνία.
>
> Κι αυτό προκαλεί αληθινά ρίγη πανικού στο ΣΥΡΙΖΑ.
> * Έβδομο: Με τη σφιχτότερη νομισματική πολιτική στις ΗΠΑ και με τη
>
> βαθμιαία διακοπή του QU από τον Ντράγκι στην Ευρώπη, τα επιτόκια στα διεθνή
>
> ομόλογα θα “τσιμπήσουν” προς τα πάνω.
>
> Κι αυτό δεν θα επιτρέψει να βγει η Ελλάδα εύκολα στις αγορές από δω και
>
> στο εξής. Η πρώτη “έξοδος” άλλωστε, δεν ήταν επιτυχής:
>
> Δεν μπόρεσαν να “αντλήσουν” όσα ήθελαν.
>
> Και στο μεταξύ οι αποδόσεις των ομολόγων ανέβηκαν…
>
> Πράγμα που σημαίνει πως το νέο “αφήγημα” του Τσίπρα για καθαρή έξοδο
>
> από τα μνημόνια του χρόνου, ναυαγεί οριστικά!
>
> Να βρει “μαξιλαράκι” από τις αγορές (γύρω στα 10-12 δισεκατομμύρια)
>
> δεν υπάρχει περίπτωση…
>
> Νέο Μνημόνιο θα του δώσουν!
>
> Και τον ήδη έχουν αναγκάσει να υπογράψει πρόσθετα μέτρα λιτότητας από
>
> τώρα για τα επόμενα χρόνια.
>
> Άλλωστε ο φίλος του Μοσκοβισί – ναι, ακόμα και ο Μοσκοβισί – τον
>
> “προσγείωσε” ανώμαλα προχθές:
>
> –Η Ελλάδα θα είναι σε αυστηρή “εποπτεία” για τα επόμενα πολλά χρόνια. Μέχρι να ξεπληρώσει, λέει, τα τρία τέταρτα των “επίσημων” δανείων της.
>
> Δηλαδή ως το 2040, τουλάχιστον!
>
> Συνεπώς, στις αρχές της επόμενης χρονιάς, θα μιλάνε ήδη για το επόμενο
>
> μνημόνιο.
>
> Αυτό δεν προκαλεί μόνο ρίγη στον Τσίπρα. Απλώς δεν τον αντέχει…
> Γιατί τέτοια επέκταση της εποπτείας για δεκαετίες, δεν την αντιμετώπισε
>
> καμία από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που είχαν μπει σε μνημόνια.
>
> Ούτε βέβαια, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, στα τέλη του 2014, όταν οι
>
> εταίροι είχαν δεχθεί να βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια με “πιστοληπτική γραμμή”
>
> διάρκειας ενός μέχρι ενάμιση χρόνου. Όπως έγινε με Κύπρο, Πορτογαλία κλπ.
>
> Δηλαδή τώρα θα είχαμε ήδη τελειώσει προ πολλού.
>
> Κι αντί να τελειώσουμε, ο Τσίπρας μας “νοικοκύρεψε” ως το 2040 και βάλε.
>
> Αυτό δεν θα μπορεί να τη χρεώσει σε κανένα από τους “προηγούμενους”.
>
> Θα είναι αποκλειστικά δικό του “επίτευγμα”
>
> και δική του ολέθρια “κληρονομιά”.
>
> Ο Τσίπρας μας “έδεσε” για δεκαετίες εκεί που βγαίναμε!
>
> Αυτό θα μείνει ανεξίτηλα στη συνείδηση της κοινωνίας και θα τον
>
> στοιχειώνει για πάντα
>
> Εκτός κι αν προλάβει να την “κάνει” εγκαίρως…
>
> Πράγμα που μάλλον δεν προλαβαίνει πια,
>
> γιατί το τέταρτο μνημόνιο το έχει ήδη χρεωθεί…
>
> Όπως και τη συνέχιση της “επιτροπείας” σε βάθος δεκαετιών!
> Τους επόμενους μήνες ο Τσίπρας έχει πολλά να φοβάται.
>
> Και δεν ανέφερα κάν και μερικά ακόμα,
>
> που ασφαλώς θα επιβαρύνουν την ήδη ζοφερή κατάσταση:
>
> –Όπως για παράδειγμα, την “τρύπα” στα φορολογικά έσοδα που από τα τέλη
>
> Σεπτεμβρίου αναμένεται να διευρυνθεί…
>
> –Το δημοψήφισμα των Κούρδων για ανεξαρτησία τον Οκτώβριο, με τον
>
> Ερντογάν ανεξέλεγκτο δίπλα μας, να μη ξέρει κανείς πως θα αντιδράσει…
>
> –Τους κουκουλοφόρους, τους “Ρουβίκωνες” και τις άλλες “συνιστώσες” να
>
> ετοιμάζονται πυρετωδώς πλέον για την “φθινοπωρινή επίθεση”, και την
>
> κυβέρνηση να μη τολμά να τους αγγίξει.
>
> Θα είναι για την επέτειο δολοφονίας του Φύσσα (τέλη Σεπτεμβρίου);
>
> Θα είναι για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακινήτων (αρχές Οκτωβρίου);
>
> Θα είναι για το “Πολυτεχνείο” (τέλη Νοεμβρίου);
>
> Θα είναι για την επέτειο δολοφονίας του Γρηγορόπουλου (αρχές Δεκεμβρίου);
>
> Ποιός ξέρει;
>
> Πάντως ένα “φεστιβάλ” εκτεταμένων εμπρησμών και καταστροφών,
>
> δεν το γλιτώνουμε, όπως φαίνεται.
>
> Γιατί η κυβέρνηση εξακολουθεί να τους χαϊδεύει…
>
> Οι “συλλογικότητες” των Εξαρχείων, είναι το έσχατο εργαλείο όσων (απ’
>
> έξω”) θέλουν να επιταχύνουν ανατροπή της κυβέρνησης. Για να τα λέμε με το όνομά
>
> τους…
>
> Δεν ξέρουμε πότε και με πιο πρόσχημα.
>
> Ξέρουμε όμως, ότι ετοιμάζονται εντατικά.
>
> Και η κυβέρνηση το ξέρει. Κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος να φοβάται…
>
> –Η προσπάθεια να συσπειρώσει αριστερό ακροατήριο με την Σταλινολογία
>
> δεν του βγήκε! Το αντίθετο: βγήκαν πολλοί “προοδευτικοί διανοούμενοι” και τον
>
> κατήγγειλαν ότι “ξεπλένει” εγκλήματα και εγκληματίες.
>
> Είναι, ίσως, η πρώτη φορά από το 1974, που η Αριστερά συνολικά, υπέστη
>
> τέτοια ήττα σε μείζων ιδεολογικό ζήτημα!
>
> –Η προσπάθεια να εμφανίσει δημοσκοπική “ανάκαμψη” δεν του βγήκε,
>
> επίσης: Κολλημένος εκεί, στο 15,5% παραμένει!
>
> –Η προσπάθεια να παρέμβει στο χώρο της Δημοκρατικής συμπαράταξης,
>
> κι αυτή δεν του βγήκε: Μάλλον τους αντί-συσπείρωσε εναντίον του.
>
> Οι τρείς επόμενοι μήνες θα είναι εφιαλτικοί για τον Τσίπρα.
>
> Και οι επόμενοι, δεν προβλέπονται καλύτεροι…
>
> Γι’ αυτό και τριγυρνά εδώ και κει, εγκαινιάζοντας για πολλοστή φορά,
>
> “μεγάλα έργα” που έκαναν άλλοι και ο ίδιος τα καταψήφιζε,
>
> τα κατήγγειλε και τα υπονόμευε!
>
> Την ώρα που δεν μπορεί να ξεμπλέξει το “Ελληνικό”
>
> ή να κρατήσει την επένδυση στις “Σκουριές”.
>
> Όντως, έχει πολλά να φοβάται ο Τσίπρας…
