Η “πρώτη Πατρίδα” του… Θανάση!
Θανάσης Κ.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 – και στα μάτια της τότε “εξεγερμένης” προοδευτικής νεολαίας (στην Ελλάδα και όχι μόνο), η εικόνα μιας γιαγιάς με τσεμπέρι ήταν ένα σύμβολο από το παρελθόν! Μια συμπαθητική εικόνα από μιαν Ελλάδα που θέλαμε τότε να αφήσουμε πίσω. Οριστικά…
Την ίδια μακρινή εποχή – τέσσερις και πλέον δεκαετίες πριν – μια νέα κοπέλα με τσεμπέρι συμβόλιζε την πιο απαράδεκτη “οπισθοδρομικότητα”!
Αν κάποιος μας την λάνσαρε τότε ως “το πρόσωπο του μέλλοντός μας”, θα το θεωρούσαμε προσβολή – ή και ύβρη...
Σήμερα αυτό ακριβώς κάνουν!
Μας παρουσιάζουν – με “διαφήμιση” πληρωμένη από το υπουργείο Δικαιοσύνης, παρακαλώ – μια νεαρή μουσουλμάνα ως… “το μέλλον” της χώρας μας!
Με λεζάντα. “Κοινωνία χωρίς ρατσισμό” – “Κοινωνία με μέλλον”!
Η εικονιζόμενη ονομάζεται, υποτίθεται, Σαχάρ (23 ετών)…
Κι έχει κάνει την Ελλάδα “δεύτερη πατρίδα” της, λέει…
Για την ακρίβεια, η λέξη Ελλάδα δεν αναφέρεται καθόλου.
Και η λέξη “πατρίδα” αναφέρεται μόνον ως η “δεύτερη πατρίδα” – της Σαχάρ!
Σήμερα λοιπόν, θα αναφερθώ σε κάτι λίγο διαφορετικό:
Όχι στην “δεύτερη πατρίδα” της χαριτωμένης τσεμπεροφορούσας Σαχάρ ετών 23. Αλλά στη δική μου “πρώτη” (και μοναδική) Πατρίδα:
Θα σας μιλήσω για την πρώτη πατρίδα του… Θανάση (ετών… αρκετά παραπάνω από 23)…
* Πρώτον δεν έχω απολύτως τίποτε με το κοριτσάκι. Συμπαθέστατο μου φαίνεται και καλά να είναι. Μου θυμίζει και οικεία πρόσωπα από το βαθύ παρελθόν…
* Δεύτερον, αν θέλει να κάνει την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα της, πρώτα να βγάλει το τσεμπέρι!
Οι άνθρωποι που για οποιονδήποτε λόγο έφυγαν διωγμένοι από τον τόπο τους, έχουν ασφαλώς το “δικαίωμα” να κάνουν “νέα αρχή” σε ένα νέο τόπο. Αλλά δεν έχουν το δικαίωμα να μεταφέρουν στη “νέα πατρίδα” τους εκείνα ακριβώς που τους έδιωξαν από την παλιά…
Στην Ελλάδα, οι συνομήλικες της Σαχάρ πριν σαράντα χρόνια (δηλαδή οι… γιαγιάδες της με τα δεδομένα τα δικά της), τα πέταγαν όλα και κυκλοφορούσαν ημίγυμνες στις ελληνικές παραλίες.
Δεν ζητάμε από την κάθε Σαχάρ να κάνει σήμερα το ίδιο. Προς Θεού…
Αλλά τσεμπέρι και μαντήλα πάει πολύ…
Όποιοι θέλουν να κάνουν “δεύτερη πατρίδα” τους μιαν άλλη χώρα προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτήν. Όχι να την “φέρουν” στα δικά τους μέτρα. Αυτό, εκτός από ανόητο, είναι και αλαζονικό εκ μέρους τους. Και κάπως αυθάδες…
* Τρίτον, η Γαλλία είναι η πατρίδα των σύγχρονων δημοκρατικών κινημάτων στη Δύση, για δυόμιση αιώνες περίπου. Εκεί θεμελιώθηκε η σύγχρονη δημοκρατία. Εκεί θεμελιώθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
Στη σύγχρονη Γαλλία λοιπόν, έχει απαγορευτεί η μαντήλα σε μια σειρά από δημόσιους χώρους (σχολεία, παραλίες, κάποια εμπορικά κέντρα κλπ.)!
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Γαλλία είναι… “ρατσιστική”! Σημαίνει ότι η Γαλλία είναι σύγχρονη και δυτική χώρα.
(Εκεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης της Ελλάδας, δεν γνωρίζουν τι ισχύει με τη νομοθεσία της Γαλλίας;)
Η απαγόρευση στη Γαλλία δεν τηρείται πάντα. Αλλά κάτι σημαίνει, έτσι;
Και πάντως στη Γαλλία, η μαντήλα δεν διαφημίζεται ως “το πρόσωπο του μέλλοντος”…
* Τέταρτον, η απέχθεια προς τη μαντήλα δεν έχει καμία σχέση με το “ρατσισμό”! Δεν μας αρέσει όποια κι αν τη φοράει. Δεν έχει σημασία αν είναι λευκή ή μελαμψή. Μας ενοχλεί το πολιτισμικό φορτίο που κουβαλάει. Φορτίο γυναικείας “υποταγής” στον άνδρα. Και δαιμονοποίησης της γυναικείας ομορφιάς…
Οι φεμινίστριες θα έπρεπε πρώτες να εξεγείρονται γι’ αυτό. Αλλά δεν εξεγείρονται!
Γιατί η “Πατριαρχεία” τις ενοχλεί παντού αλλού, εκτός από τις περιπτώσεις όπου… κυριαρχεί!
Σύμφωνα με αρχέγονες (προ-Βιβλικές) παραδόσεις των λαών της Ανατολής, οι νεαρές γυναίκες φορούσαν υποχρεωτικά μαντήλα για να μην είναι “επιθυμητές” από προϊστορικά υπερφυσικά όντα (“εκπεπτωκότες αγγέλους”) που τις απήγαγαν και ζευγάρωναν μαζί τους.
Σε επόμενες περιόδους φορούσαν μαντήλες για να μην είναι “επιθυμητές” από άνδρες (εκτός από το σύζυγό τους). Τέτοια παραδοσιακή δαιμονοποίηση της γυναικείας ομορφιάς θα έπρεπε σήμερα να προκαλεί αντιδράσεις στις φεμινίστριες. Αλλά οι “μοντέρνες” φεμινίστριες ΔΕΝ αντιδρούν σε οποιαδήποτε “παρέκκλιση” έχει τις ρίζες της στις πιο αρχέγονες – ισλαμικές και μη – παραδόσεις…
[Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν οι θρύλοι ότι τις όμορφες, μπορούσε να τις “ορεχθεί” ο “ζωηρός” Δίας. Αλλά αυτό δεν επέβαλε στις νεαρές γυναίκες τότε να φοράνε μαντήλα. Σε κάποιες αρχαιοελληνικές πόλεις, όπως η Αθήνα, όπου οι γυναίκες ήταν “περιορισμένες”, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Σε μεγάλες θρησκευτικές τελετές πρωτοστατούσαν (Παπαθήναια) ή κυριαρχούσαν (Αδώνια) οι γυναίκες – κι ήταν “ακάλυπτες”. Σε κάποιες άλλες – δωρικές – αρχαοελληνικές πόλεις, όπως στην Σπάρτη, κυκλοφορούσαν με “τολμηρή” αμφίεση, ενώ συμμετείχαν και σε “γυμνικούς αγώνες”…
Υπήρχαν ακόμα γυμνά αγάλματα σε δημόσια θέα!
Ως λατρευτικά αντικείμενα και αισθητικά σύμβολα…
Αποκαλυπτικό ήταν και το περιστατικό με την Φρύνη και τον Υπερείδη! Ο οποίος, ήταν ερωτευμένος με την εταίρα και συνήγορός της. Κατηγορούνταν η Φρύνη ότι στην Πομπή των Παναθηναίων εμφανίστηκε να βγαίνει γυμνή από τη θάλασσα, στην ακτή του Φαλήρου, παριστάνοντας την… θεά Αφροδίτη. Παραπέμφθηκε στο δικαστήριο της Ηλιαίας. Η κατηγορία δεν ήταν ότι εμφανίστηκε γυμνή, αλλά ότι προσέβαλε την Αφροδίτη. Ο Υπερείδης αγωνιζόταν να αθωώσει την αγαπημένη του, αλλά οι δικαστές ήταν αμετάπειστοι. Τότε ο Υπερείδης σήκωσε όρθια τη Φρύνη και με μια ξαφνικά κίνηση τράβηξε την “αισθήτα” της μπροστά στο δικαστήριο αποκαλύπτοντάς την ολόγυμνη!
–Με τέτοια καλλονή πώς να μην παριστάνει την Αφροδίτη; τους ρώτησε…
Και το δικαστήριο έσπευσε να την απαλλάξει!
Η δαιμονοποίηση της γυναικείας ομορφιάς ΔΕΝ ανήκε στον “Ελληνικό τρόπο”]
* Πέμπτον, γνωρίζω αρκετούς “ξένους” που, πράγματι, έχουν κάνει δεύτερη πατρίδα τους την Ελλάδα. Έχουν πλήρως ενταχθεί και δεν τους ξεχωρίζεις από μας. Αυτοί μάλιστα…
Δεν φοράνε μαντήλες οι γυναίκες. Δεν αποφεύγουν το αλκοόλ οι άνδρες. Κι ό,τι δικό τους “τυπικό” ακολουθούν, το κάνουν διακριτικά! Δεν τους ξεχωρίζεις εύκολα. Και δεν θέλουν να τους ξεχωρίζεις. Μαθαίνουν στα παιδιά τους δικούς μας παραδοσιακούς χορούς. Και γλεντούν με την ελληνική μουσική. Αυτοί όντως έχουν επιλέξει να κάνουν την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα τους. Και τους έχουμε αγκαλιάσει…
Ανθρώπινα και αυθόρμητα. Χωρίς να μας το ζητήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης, με τις προσβλητικές και βλακώδεις διαφημιστικές καμπάνιες του…
* Έκτον, υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Αυτοί που αρνούνται να ενσωματωθούν. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, βέβαια…
Στη Γαλλία, πριν καμιά δεκαπενταριά χρόνια, ενώσεις νεαρών μουσουλμάνων (γυναικών και ανδρών) ζητούσαν να τους προστατεύσει το Γαλλικό κράτος και η Ευρωπαϊκή νομοθεσία από τους… “συγγενείς” τους! Που επέβαλαν στα κορίτσια να κυκλοφορούν πάντα με μαντήλα και μόνο συνοδευόμενες από τα αδέλφια τους. Αλλιώς τις χαράκωναν στο πρόσωπο.
Αντίστοιχες και οι διαμαρτυρίες από ομοφυλόφιλους νεαρούς με καταγωγή από μουσουλμανικές χώρες.
–Protect us from our peers ήταν το σύνθημά τους.
–Προστατέψτε μας από τους ομοίους μας…
Επρόκειτο για παιδιά μεταναστών που είχαν ενσωματωθεί. Και αισθάνονταν να κινδυνεύουν, όχι από το “κακό, ρατσιστικό” κράτος των λευκών Γάλλων, αλλά από τους “ομοίους” τους, που δεν είχαν ενσωματωθεί και επέμεναν να ζουν όπως στις (μουσουλμανικές) χώρες προέλευσής τους.
Το γαλλικό κράτος άκουσε την αγωνία τους και έβγαλε αυστηρούς νόμους να τους προστατεύει. Έγιναν και αιματηρά επεισόδια τότε, με νεκρούς και τραυματίες και μεγάλες υλικές καταστροφές, όταν αστυνομικές περίπολοι μπήκαν στα παρισινά “προάστια” που ήταν γειτονιές μεταναστών και άρχισαν να κυνηγούν συμμορίες νεαρών μουσουλμάνων που τρομοκρατούσαν τις ομόθρησκές τους…
Οι “πολιτικώς ορθοί” που χαλάνε τον κόσμο για την… “πατριαρχία στη Δύση” δεν συμπαραστάθηκαν τότε στην πολιτική της Γαλλικής κυβέρνησης.
Έχουμε λοιπόν, ξένους που έρχονται σε μια δυτική χώρα με τη θέληση να προσαρμοστούν και να ενταχθούν σε κοινωνίες δυτικού τύπου. Αλλά έχουμε κι άλλους που δεν θέλουν να ενταχθούν με τίποτε…
Τους πρώτους του αγκαλιάζουμε (εφ’ όσον δεν είναι παράνομοι και εργαλειοποιημένοι, βέβαια). Τους δεύτερους όχι.
Η δεύτερη πατρίδα των “φιλοξενουμένων” μας δεν πρέπει να αρχίσει να μοιάζει με την “πρώτη” τους. Απ’ όπου έφυγαν άρον-άρον…
Και εν πάση περιπτώσει, εμείς έχουμε λόγο για το πως θα είναι η δική μας (πρώτη) πατρίδα. Γιατί άλλη δεν έχουμε..
* Έβδομον, υπάρχει βέβαια κι ένα επί πλέον στοιχείο. Με τους εργαλειοποιημένους τι ακριβώς θα γίνει;
Θα τους… “ενσωματώσουμε” κι αυτούς;
Μέχρι πριν δέκα χρόνια το πρόβλημα ήταν πώς θα ενσωματώσουν οι δυτικές κοινωνίες όσους έρχονταν νόμιμα. Ή εν πάση περιπτώσει, όσους έρχονταν (νόμιμα ή παράνομα) με διάθεση να ενσωματωθούν.
Τα τελευταία δέκα χρόνια παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο: Έρχονται κύματα εργαλειοποιημένων παράνομων μεταναστών, που διακινούνται από κυκλώματα δουλεμπόρων με τη συνεργασία χωρών (όπως η Τουρκία και η Λευκορωσία) που ανοικτά υπονομεύουν δυτικές χώρες.
Αυτοί δεν ήλθαν για να κάνουν την Ελλάδα “δεύτερη πατρίδα” τους. Ήλθαν για να αφαιρέσουν από την Έλληνες την πρώτη πατρίδα τους¨!
Και δεν θα τους περάσει…
Δεν μπορεί η επίσημη ελληνική κυβέρνηση να καταγγέλλει τον Ερντογάν ότι εργαλειοποιεί παράνομους μετανάστες και τους στέλνει ως “πρόσφυγες” στην Ευρώπη – και την ίδια στιγμή το Ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης να τους καλεί να κάνουν “δεύτερη πατρίδα” τους την Ελλάδα.
Το λες και κομματάκι σχιζοφρενικό αυτό…
* Τέλος, αρχίζουν να μας θυμίζουν την αλήστου μνήμης Σοβιετική Ένωση:
Εκεί στα καθεστώτα του λεγόμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”, οι κρατικοί λειτουργοί προσπαθούσαν να επιβάλλουν άνωθεν μια νέα ιδεολογία. Που δεν είχε την έγκριση των πολιτών, και συχνά ερχόταν σε σύγκρουση με τις πεποιθήσεις τους. Αλλά είχαν “ανώτερα κίνητρα”: να δημιουργήσουν το “νέο σοβιετικό άνθρωπο”:
Να εξαφανίσουν την “εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”.
Να ξεριζώσουν την “καπιταλιστική αλλοτρίωση”.
Να καταργήσουν τις “ταξικές διαφορές” και αδικίες
Να καταπολεμήσουν τα κατάλοιπα της “αστικής παρακμής”.
Να κατανικήσουν τον “θρησκευτικό σκοταδισμό”.
Να καταπολεμήσουν τον “ιμπεριαλισμό” και τους “υπηρέτες” του.
Τελικώς απέτυχαν παταγωδώς και κατέρρευσαν.
Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες τα υπουργεία δεν “καθοδηγούν” το λαό, ούτε “διαμορφώνουν” τη συνείδησή του.
Στις φιλελεύθερες δημοκρατίες τα υπουργεία υπηρετούν τον λαό, εκφράζουν το δημόσιο συμφέρον και ελέγχονται από το λαό.
Κι όταν αρχίζουν να φέρονται ως “καθοδηγητές” του λαού, σε απόλυτη αντιπαράθεση προς το δημόσιο συναίσθημα, τότε κάτι δεν πάει καλά. Καθόλου καλά…
Και πάντως σχέση με τη φιλελεύθερη Δημοκρατία δεν έχουν!
(Αν θέλει το υπουργείο Δικαιοσύνης να ασχοληθεί με κάτι “εποικοδομητικό”, ας φροντίσει να ξεσκεπάσει τα παραδικαστικά κυκλώματα και όσους τα καλύπτουν.)
Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές! Και η αγάπη τους για την Ελλάδα, την (πρώτη) Πατρίδα τους, δεν είναι… “ρατσισμός”, είναι θεμελιώδης δύναμη κοινωνικής συνοχής.
Η αγάπη για την Πατρίδα τους δεν τους φέρνει σε “αντιπαράθεση “με όποιον ξένο θέλει κι αυτός ειλικρινά να κάνει την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του.
Τους φέρνει όμως σε πλήρη – και απόλυτα δικαιολογημένη – σύγκρουση με όσους θέλουν να εισβάλλουν στη χώρα, όχι για να ενσωματωθούν, αλλά για να επιβάλλουν τα δικά τους.
Και το κύριο πρόβλημα δεν το έχουμε με τους “ξένους” που έρχονται απρόσκλητοι, αλλά με τους δικούς μας, που προσπαθούν να μας τους επιβάλλουν!
Στο όνομα του… “αντι-ρατσισμού”!
Η “πρώτη πατρίδα” του Θανάση, λοιπόν, τους λέει ότι πριν διαφημίσουν στους Έλληνες όσους θέλουν να κάνουν την Ελλάδα “δεύτερη πατρίδα” τους, πρέπει να μάθουν να τη σέβονται. Την Ελλάδα!
Γιατί όποιος δεν σέβεται την Ελλάδα, δεν τη θέλει καθόλου για “πατρίδα” του! Ούτε πρώτη ούτε δεύτερη…
Τελικά μου φαίνεται πως όσοι διαφημίζουν τον “αντι-ρατσισμό” είναι κομματάκι… ρατσιστές σε βάρος των Ελλήνων!
ΥΓ. Από το 2004 ακόμα – και όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια – ξένες μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούν επισήμως και ανεπισήμως τις ελληνικές αρχές για διείσδυση “ισλαμιστικών” πυρήνων.
Σε άλλες δυτικές χώρες έχουν ήδη υπάρξει πολλαπλά και πολύνεκρα θύματα.
Εδώ τους προσκαλούμε να έλθουν και διαφημίζουμε το μέλλον της Ελλάδας με… μαντήλα!
Το έχουμε χάσει τελείως, έτσι;
Αν θέλει να κάνει κάτι, αληθινά εποικοδομητικό, το υπουργείο Δικαιοσύνης, ας φροντίσει να σώσει την “πρώτη πατρίδα” του Θανάση – που κινδυνεύει.
Κι ύστερα θα δούμε πώς θα βοηθήσουμε και τη Σαχάρ, να βρει τη “δεύτερη πατρίδα” της. Και να μάθει να τη σέβεται…
Γιατί αν δεν μάθει να τη σέβεται, εκείνη δεν θα έχει “δεύτερη πατρίδα”, ενώ εμείς θα έχουμε χάσει και την “πρώτη”…
