Mε την υπ’ αρίθμ. 325/2017 απόφαση του Α’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε η από 22 Σεπτεμβρίου 2008 αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για την αναίρεση της υπ’ αριθμ. 243/2009 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, που επεδίκασε αποζημίωση σε στρατιώτη ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω του τραυματισμού του κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στην Κάλυμνο κατά την εκσκαφή ορύγματος.
Ανάλογη ήταν και η υπ’ αρίθμ. 152/2005 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, με την οποίαν απορρίφθηκε η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου και έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση του αναιρεσιβλήτου, μεταρρυθμίστηκε η απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και υποχρεώθηκε το Δημόσιο να καταβάλει στον στρατιώτη το ποσό των 60.273,23 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.
Στις 11.9.1996, γράφει το dimokratiki.gr, ο αναιρεσίβλητος κατά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων και ενώ υπηρετούσε με την ειδικότητα του σκοπευτή πυροβολικού, όπου είχε αποσπασθεί, έλαβε διαταγή από το λοχαγό του να σκάψει ένα όρυγμα (θέση μάχης) στο φυλάκιο πυρομαχικών του λόχου μαζί με έναν άλλο στρατιώτη.
Κατά τη διάνοιξη του ορύγματος, που γινόταν σε πετρώδες έδαφος χωρίς προστατευτικά μέτρα και ενώ ο αναιρεσίβλητος είχε αρχίσει να σκάβει μόνος του, ευρισκόμενος πίσω από τον άλλο στρατιώτη, αφού προηγουμένως είχε τοποθετήσει τη σφήνα στο έδαφος, ένα κομμάτι σίδερο πετάχτηκε και τον τραυμάτισε στο αριστερό μάτι.
Κατόπιν, διακομίσθηκε σε Κέντρο Υγείας, όπου, αφού διαπιστώθηκε ότι του προκλήθηκε θλαστικό τραύμα αριστερού άνω βλεφάρου και τραύμα στο σκληροκερατοειδικό όριο και του χορηγήθηκαν οι πρώτες βοήθειες, ελλείψει δυνατότητας περαιτέρω οφθαλμολογικού ελέγχου, κρίθηκε απαραίτητη η αυθημερόν μεταφορά του σε Νοσοκομείο για περαιτέρω έλεγχο.
Ακολούθως, την ίδια ημέρα μεταφέρθηκε με το απογευματινό πλοίο στην Κάλυμνο, όμως, ελλείψει οφθαλμολογικής κλινικής στο Νοσοκομείο Καλύμνου, μεταφέρθηκε την επόμενη ημέρα (13.9.1996) στην Κω, όπου επισκέφθηκε ιδιώτη οφθαλμίατρο, ο οποίος, μετά από εξέταση, έκρινε απαραίτητη την άμεση μεταφορά του στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Ο αναιρεσίβλητος μεταφέρθηκε αυθημερόν στο εν λόγω Νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι του είχε προκληθεί τραύμα αριστερού οφθαλμού με ρήξη σκληρού αριστερού οφθαλμού μήκους 5-6 mm από ευμέγεθες αλλότριο σώμα.
Περαιτέρω, εξαιτίας της αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς που παρουσίασε ο αριστερός του οφθαλμός, διακομίστηκε στο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς», όπου υποβλήθηκε σε υαλοειδεκτομή, κατά την οποία αφαιρέθηκε η αιμορραγία και το ευμέγεθες αλλότριο σώμα και αντιμετωπίστηκε η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
Από το Νοσοκομείο αυτό εξήλθε στις 3.10.1996 με δεκαπενθήμερη αναρρωτική άδεια. Στις 15.11.1996, λόγω νέας αποκόλλησης, επανεισήχθη στο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στις 19.11.1996 και εξήλθε στις 29.11.1996.
Στις 5.1.1997 λόγω υποτροπής αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς εισήχθη στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, απ’ όπου εξήλθε στις 23.1.1997 με τη διάγνωση «υποτροπή αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς επί εδάφους διαμπερούς τραύματος» και με οπτική οξύτητα δεξιού οφθαλμού 10/10, αριστερού αντίληψη φωτός και στις 7.2.1997 εισήχθη στο Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου υποβλήθηκε και πάλι σε χειρουργική επέμβαση.
Μήνυση που υποβλήθηκε στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών, ενόψει του ό,τι δεν προέκυψαν ποινικές ευθύνες σε βάρος στρατιωτικών, απορρίφθηκε με τη 1105/1997 απόφαση του Εισαγγελέα ως νόμω αστήρικτη, η δε σχετική δικογραφία τέθηκε στο αρχείο.
Με την από 11.2.1998 αγωγή που άσκησε ο αναιρεσίβλητος κατά του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με το άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο με την 5066/2000 απόφασή του παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο αρμόδιο, ως εκ του τόπου γένεσης της αποζημιωτικής αξιώσεως λόγω του ατυχήματος, Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου, υποστήριξε ότι το εν λόγω ατύχημα, που είχε ως συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό του και την απώλεια της όρασής του από το αριστερό μάτι, οφείλεται σε υπαιτιότητα των οργάνων του Δημοσίου και ζήτησε ως αποζημίωση ύψους 73.242.000 δραχμών.
Εκδόθηκε η απόφαση 152/2005 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή του αναιρεσιβλήτου και υποχρεώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο να του καταβάλει ποσό 53.097,89 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.
