Η εκλογή Τραμπ και η διακυβέρνηση των ΗΠΑ από αυτόν έως τις 20 Ιανουαρίου 2029 δημιουργεί ντόμινο εξελίξεων σε πολιτικό επίπεδο και αναμένεται να καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την εκλογή κυβερνήσεων σε πολλές χώρες, μέσα στα επόμενα χρόνια.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η επιθετική πολιτική που θέλει να ακολουθήσει ο Τραμπ στον οικονομικό τομέα απαιτεί συστράτευση όλων των δυνάμεων που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ιδέα και φυσικά το μεγάλο ζητούμενο είναι πόσες χώρες θα παραμείνουν στον ίσιο ευρωπαϊκό δρόμο και πόσες θα θελήσουν να… λοξοδρομήσουν, βάζοντας… μπουρλότο στα θεμέλια της Ένωσης. Ωστόσο, υπάρχει και η περίπτωση των χωρών, για τις οποίες η εκλογή Τραμπ μπορεί να λειτουργήσει ως… ξυπνητήρι, ώστε να μη συμβούν πολιτικά “ατυχήματα”. Σε αυτές μπορεί να συμπεριληφθεί και η Ελλάδα…
Οι εκλογές θα γίνουν στη χώρα μας, μάλλον τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2027, υπό φυσιολογικές συνθήκες και εφόσον δεν συμβεί κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόωρες κάλπες. Ο Μητσοτάκης επιμένει στη μη αλλαγή του εκλογικού νόμου και ταυτόχρονα ξεκαθαρίζει ότι θα κυβερνήσει μόνος του. Όμως, τα “κουκιά” δεν βγαίνουν και ταυτόχρονα, δεν τίθεται θέμα συγκυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με κάποιο ή κάποια κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα που βρίσκονται πιο… αριστερά του.
Η χώρα δεν θα έχει την… πολυτέλεια πολλών εκλογικών αναμετρήσεων. Αν γίνουν οι πρώτες εκλογές τον Απρίλιο, οι δεύτερες πρέπει να γίνουν το αργότερο έως τα μέσα Μαίου. Αν πάμε σε τρίτες εκλογές, τότε αυτές θα γίνουν μέσα στο κατακαλόκαιρο. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν απαγορευτικό, καθώς την 1η Ιουλίου 2027, η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, πρέπει μέχρι τότε να υπάρχει κυβέρνηση. Αν είναι πρώτη η Νέα Δημοκρατία είναι μάλλον βέβαιο ότι το ΠΑΣΟΚ θα πιεστεί… έξωθεν να συμμετάσχει σε κυβερνητικό συνασπισμό. Φανταζόμαστε ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, δεν θα αρχίσει τα… τρελά του, λέγοντας ότι δεν θέλει για πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη!
Το μόνο σενάριο που παίζει, λόγω αδυναμίας κατάκτησης της αυτοδυναμίας, είναι η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, καθώς μόνο αυτά τα δύο κόμματα κατατάσσονται στη λίστα των υπεύθυνων κομμάτων. Αυτό και τίποτα άλλο. Ωστόσο, ως πρωθυπουργός σε μια τέτοια περίπτωση, παίζει μόνο ο Μητσοτάκης. Τελεία, παράγραφος…
Το ΠΑΣΟΚ ευελπιστεί ότι θα είναι… αυτοδύναμο κόμμα ή θα προχωρήσει σε σύμπραξη με “προοδευτικές” δυνάμεις! Αλλά αυτό δεν προκύπτει ούτε για… πλάκα, ενώ όπως φαίνεται από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, όποιος εκστομίζει τις λέξεις “συνεργασία προοδευτικών δυνάμεων”, “προοδευτική διακυβέρνηση” κλπ., όχι μόνο δεν κερδίζει ψηφοφόρους, αλλά χάνει μέρος από αυτούς που έχει.
Το 2027, ο κόσμος θα εξακολουθήσει να δοκιμάζεται από τις παρενέργειες των αποφάσεων του Τραμπ και η Ευρώπη θα έχει ανάγκη από ενιαία γραμμή και ισχυρές κυβερνήσεις, οι οποίες θα την υπερασπίζονται. Μεσοβέζικες λύσεις δεν υπάρχουν στο τραπέζι και εφόσον κυριαρχήσουν ο φόβος, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια, αυτό σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης θα έχει τον πρώτο λόγο για ένα υψηλό ποσοστό, έστω και αν αυτό δεν φέρνει αυτοδυναμία. Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο σενάριο, το οποίο θα εξαρτηθεί από τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν στη Βουλή. Το σενάριο αυτό προβλέπει την απόσπαση βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ, για να ενισχύσουν την πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας, δίνοντας της την αυτοδυναμία!
Σε κάθε περίπτωση, έως τις εκλογές του 2027 θα έχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια διακυβέρνησης από τον Ντόναλντ Τραμπ και θα έχουν φανεί πολλές από τις συνέπειες των επιλογών του. Επιπλέον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μπροστά του δύο χρόνια για να κάνει πιο αισθητή τη στροφή του προς τα δεξιά, μετά τις επιλογές του Κωνσταντίνου Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και Νικήτα Κακλαμάνη, ως προέδρου της Βουλής. Ο Μητσοτάκης έχει περιχαρακώσει τον κεντρώο χώρο και τώρα θα αρχίσει να πιέζει τα κόμματα που βρίσκονται πιο δεξιά, προκειμένου να πάρει πίσω όσο γίνεται περισσότερους παλαιούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το άθροισμα των ποσοστών της Ελληνικής Λύσης, της Φωνής Λογικής και της Νίκης, διαμορφώνεται μεταξύ 18-20%! Ο Μητσοτάκης ευελπιστεί ότι μπορεί να πάρει τουλάχιστον τους μισούς εξ αυτών. Ο φόβος των ανατροπών λόγω Τραμπ και η στροφή της Νέας Δημοκρατίας προς μια ατζέντα που θα μοιάζει με την αντίστοιχη του Τραμπ, ίσως να φέρει στο τέλος την πολυπόθητη αυτοδυναμία! Έχουμε μπροστά μας δύο γεμάτα χρόνια και μπορεί να συμβούν πολλά…
