Πάσσαρης: Δικάζεται για δολοφονία αστυνομικών
Αρχίζει σήμερα, Τετάρτη 11 Ιανουαρίου, η δίκη του Κώστα Πάσσαρη, ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η δολοφονία δύο αστυνομικών το 2001 που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί εάν θα καθίσει στο εδώλιο ο διαβόητος κακοποιός, παρόλο που έχει συναινέσει στην έκδοσή του στη χώρα μας, και αυτό γιατί οι δικαστικές Αρχές «έσπευσαν» να ορίσουν ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης, χωρίς όμως πρώτα να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες έκδοσής του από τις ρουμανικές αρχές.
Τα εγκλήματα του Πάσσαρη και η βιασύνη των αρχών
Οι περιπέτειες του Κώστα Πάσσαρη με τη Δικαιοσύνη αρχίζουν από την ηλικία των 15 ετών, όταν η Αστυνομία ανακαλύπτει στο σπίτι του διάφορα κλεμμένα. Τότε, για πρώτη φορά στη ζωή του, περνά την είσοδο ενός σωφρονιστικού καταστήματος, αφού μένει έγκλειστος έξι μήνες σε αναμορφωτήριο. Μόλις απολύεται, βγαίνει ξανά στους δρόμους και δεν αργεί να συλληφθεί ξανά, αυτή τη φορά για επαιτεία.
Αργότερα, κατά τη διάρκεια της θητείας του στον Στρατό, αρχίζει πάλι τις κλοπές εντός και εκτός στρατοπέδου, με αποτέλεσμα να συλληφθεί από την στρατονομία στις αρχές του 1995, οπότε και οδηγήθηκε στις Στρατιωτικές Φυλακές Αυλώνας.
Έναν χρόνο αργότερα, δραπετεύει, κηρύσσεται λιποτάκτης και αρχίζει η ματωμένη διαδρομή του…
Το 1996, ο Κώστας Πάσσαρης ληστεύει υπό την απειλή όπλου μία γυναίκα που πουλούσε φρούτα στον ηλεκτρικό σταθμό της Kαλλιθέας. Ακολουθεί καταδίωξη από αστυνομικούς, εναντίον των οποίων δεν διστάζει να πυροβολήσει, όμως τελικά συλλαμβάνεται επί τόπου.
Eκτίοντας την ποινή του στις φυλακές Kασσάνδρας, στη Xαλκιδική, γνωρίζεται με τον Pουμάνο Nικολάε Γκόρεα. Στις 4 Δεκεμβρίου του 1999 αποφυλακίζεται και ενώνει τις… δυνάμεις του με τον Γκορέα και έναν άλλο ομοεθνή του, τον Ιον Βασίλι.
Σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία, από τις 31 Iανουαρίου έως τις 17 Φεβρουαρίου του 2000 πραγματοποίησαν από κοινού ληστείες σε ξενοδοχεία, ανταλλακτήρια συναλλάγματος και ταξιδιωτικά γραφεία στο κέντρο της Aθήνας.
Στις 19 Φεβρουαρίου, οι τρεις τους συμπλέκονται με αστυνομικούς στην πλατεία Bάθη, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν δύο αστυνομικοί και να σκοτωθεί ο Bασίλι. Μετά τη συμπλοκή, ο Κώστας Πάσσαρης τηλεφωνεί στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha και απειλεί τους αστυνομικούς με αντίποινα. «Θα σκοτώσω τρεις αστυνομικούς για να εκδικηθώ», λέει χαρακτηριστικά.
Οι έρευνες των αρχών εντατικοποιούνται και τελικά τρεις ημέρες αργότερα συλλαμβάνεται στην πλατεία Aμερικής, έχοντας πάνω του πιστόλι και χειροβομβίδα. Tο απόγευμα της ίδιας ημέρας πέφτει νεκρός έπειτα από συμπλοκή με αστυνομικούς στην Πετρούπολη ο άλλος συνεργός του, Νικολάε Γκόρεα.
Το μίσος του εναντίον των αστυνομικών, ύστερα από τον θάνατο και του άλλου του συνεργού, εντείνεται. Μερικά χρόνια αργότερα ο ίδιος δηλώνει μπροστά στις κάμερες: «Έχω μακρά εμπειρία με τους αστυνομικούς, με ταλαιπωρούν από μικρό… Έχω πρόβλημα με αυτούς που έρχονται να με συλλάβουν, όχι με όλους».
Κατά την ημέρα της μεταγωγής του, στις 16 Φεβρουαρίου 2001, έχοντας ήδη συμπληρώσει έναν χρόνο συνεχούς εγκλεισμού, χωρίς να προηγηθεί σωματικός έλεγχος, ο Πάσσαρης επιβιβάζεται στο υπηρεσιακό όχημα, το οποίο λίγο αργότερα φτάνει κανονικά στο νοσοκομείο και οι αστυνομικοί μπαίνουν μαζί του στον χώρο υποδοχής. Όλες τις προηγούμενες ημέρες, ο Πάσσαρης παραπονιόταν στους αστυνομικούς φρουρούς της φυλακής, πως έπασχε απο επιληπτικές κρίσεις. Τελικά, αποφασίζεται η μεταφορά του σε πολιτικό νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.
«Πήγαινα μπροστά για τις πληροφορίες. Πίσω μου ακολουθούσαν ο κρατούμενος και οι δύο αρχιφύλακες. Ξαφνικά ακούω μπαμ-μπαμ, γυρνάω· είδα τον κρατούμενο να στρέφει πάνω μου ένα όπλο φορώντας χειροπέδες. Μετά δέχτηκα τις σφαίρες και δεν θυμάμαι τίποτε άλλο…», εξιστορεί ένας ειδικός φρουρός. Οι δύο συνάδελφοί του ήταν ήδη νεκροί κι ο Πάσσαρης εξαφανιζόταν τρέχοντας προς άγνωστη κατεύθυνση.
«Δεν ήθελα να πυροβολήσω κανέναν… Σκοπό είχα να τους αφοπλίσω και να φύγω, αλλά ο Αλεβιζόπουλος τράβηξε όπλο κι από εκεί δεν υπάρχει γυρισμός. Έκανα δεκάδες ληστείες χωρίς να πυροβολήσω κανέναν κι ας υπήρχαν ένοπλοι φρουροί». Για τον Φυσέκη, που επιβίωσε τελικά, ο Πάσσαρης είπε σε τηλεοπτική συνέντευξη: «Χαίρομαι που επιβίωσε ο Φυσέκης, γιατί δεν γνώριζα ότι ήταν σωφρονιστικός υπάλληλος. Ήταν χειμώνας, φόραγαν τζάκετ κι είχα κάθε λόγο να υποθέσω ότι ήταν οπλισμένος…Θα πρέπει κάποια στιγμή να βγει και να πει την αλήθεια».
Ο δραπέτης εξαφανίζεται, εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση και τον πανικό. Ακολουθούν ληστείες, η δολοφονία μιας Βουλγάρας ιερόδουλης και το περίφημο φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ σε διαμέρισμα του Νέου Κόσμου, όπου κρυβόταν ενίοτε ο Πάσσαρης μαζί με συνεργάτη του.
Πάνω από 100 αστυνομικοί ακροβολίζονται πέριξ της πολυκατοικίας, ενώ επτά άνδρες των ειδικών δυνάμεων τον περιμένουν μέσα στο διαμέρισμα της οδού Ιππάρχου. Είναι 31 Ιουλίου του 2001 και, στις 11 το βράδυ, ο Πάσσαρης γυρίζει το κλειδί στην πόρτα. Η βιασύνη των αστυνομικών, που του φωνάζουν «ακίνητος» πριν μπει μέσα, του δίνει την ευκαιρία να αποδράσει, παρά το γεγονός ότι μια σφαίρα τον τραυματίζει στο πόδι.
Τον Σεπτέμβριο με πλαστό διαβατήριο, εισέρχεται στη Ρουμανία, εκεί όπου γράφεται το τέλος αιματηρής δράσης του, όταν, μετά τη σύλληψη συνεργού του, η αστυνομία κάνει επιδρομή σε διαμέρισμα στο Βουκουρέστι και τον συλλαμβάνει.
Στις 30 Ιουλίου 2003, ο Πάσσαρης δικάζεται δις ισόβια για τη δολοφονία δύο ατόμων.
Αξίζει να σημειωθεί πως μεταξύ Ελλάδας και Ρουμανίας, υπάρχει και λειτουργεί από το 1972, Διακρατική σύμβαση Δικαστικής αγωγής. Με αυτήν, επιτρέπεται η προσωρινή έκδοση του κακοποιού που έχει καταδικαστεί και εκτίει την ποινή του στην μια χώρα, για να δικαστεί για τα εγκλήματα που διέπραξε στην άλλη.
Οι συνήγοροι της οικογένειας Αλεβιζόπουλου, Ανδρέας και Αλέξης Αναγνωστάκης, ζήτησαν την προσωρινή έκδοση του Κώστα Πάσσαρη, για να δικαστεί στην Ελλάδα για το έγκλημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση του αστυνομικού Διονύση Αλεβιζόπουλου.
Σύμφωνα με τους συνηγόρους της οικογένειας Αλεβιζόπουλου, η προσωρινή έκδοση του κακοποιού επιβάλλεται, διότι:
A. Μέχρι να εκτίσει τις ποινές του στη Ρουμανία (δις ισόβια), θα έχουν παραγραφεί όλα τα αδικήματα, που διέπραξε στην Ελλάδα.
B. Μέχρι να εκτίσει την ποινή του στην Ρουμανία, θα έχουν αποβιώσει όλοι οι συγγενείς των θυμάτων, οι δεσμοφύλακες, οι αστυνομικοί που τον χειρίστηκαν και κάθε μάρτυρας σχετικός με την υπόθεση. Έτσι, θα είναι ανέφικτη η διεξαγωγή των δικών, που του αξίζουν.
Γ. Θα έχουν ξεχαστεί τα εγκλήματα και θα ανήκουν μόνο στην ιστορία.
[irp posts=”102045″ name=”Σύλληψη Πόλας Ρούπα: Φόβοι για νέα χτυπήματα εκδίκησης”]
Όπως γνωστοποίησαν οι αρμόδιες αρχές της Ρουμανίας, το Ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν συμφωνεί και δεν επιθυμεί την μεταφορά του Κώστα Πάσσαρη στην Ελλάδα, για να δικαστεί.
Στις 6 Οκτωβρίου 2003, ο Πάσσαρης ζητά την προσωρινή μεταφορά του στην Ελλάδα, σύμφωνα με πηγές του ρουμανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με τους ρουμανικούς Ποινικούς Νόμους, η μεταφορά ενός κρατουμένου σε άλλη χώρα, μπορεί να διαρκέσει για μικρό χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, μέχρι οι ελληνικές αρχές να ολοκληρώσουν τη διαλεύκανση των εγκλημάτων, τα οποία διαπράχθηκαν στην Ελλάδα, και στα οποία φέρεται να έχει σχέση.
Αφότου η διερεύνηση ολοκληρωθεί, οι ελληνικές Αρχές θα πρέπει να συνοδεύσουν τον Πάσσαρη πίσω στη Ρουμανία, να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του.
Στις 9 Μαΐου 2007, με απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών, αναστέλλεται η διαδικασία στο ακροατήριο κατά του Κώστα Πάσσαρη, μέχρι τη σύλληψη του. Στις 13 Νοεμβρίου 2007, ο κακοποιός προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για δήθεν παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο, επειδή η ελληνική Κυβέρνηση δεν αποδέχεται το αίτημα μεταφοράς, που έχουν αποδεχτεί οι Ρουμανικές Αρχές.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απορρίπτει την Προσφυγή του, σημειώνοντας στην απόφαση:
«Ο προσφεύγων δεν μπορεί να υποκρίνεται το «θύμα», κατά την έννοια της ΕΣΔΑ, παραβίασης του δικαιώματος πρόσβασης. Τα θύματα των εγκληματικών του πράξεων, όπως ο ίδιος παραθέτει στην Προσφυγή του, είναι τα θύματα της παραβίασης καθώς η Δικαιοσύνη δεν έχει κάνει τίποτα για λογαριασμό τους».
Σημειώνεται πως η εν λόγω απόφαση του Ευρωπαικού Δικαστηρίου αποτελεί μομφή κατά της Ελλάδας, η οποία επί δέκα περίπου χρόνια, δεν κατάφερε να φέρει στη χώρα και να καταδικάσει τον Κώστα Πάσσαρη.
Στις 23 Μαΐου 2008, στο Β’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών διεξάγεται η δίκη του Κώστα Πάσσαρη για τις πλημμεληματικές πράξεις. Συγκεκριμένα, για το περιστατικό το 2001, γιατί κατά τις ανθρωποκτονίες που έκανε, «έφερε μαζί του όπλο χωρίς άδεια», γιατί έκανε χρήση του όπλου αυτού, όταν σκότωνε, ή επιχειρούσε να σκοτώσει ανθρώπους, που τυχαία σώθηκαν, γιατί, έκλεψε, το υπ’ αριθ’ ΥΒΒ-6931 αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης, γιατί στις 16/2/2001 απέδρασε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο, όπου σκότωσε τους δύο Αστυνομικούς και τραυμάτισε βαριά τον υπάλληλο των φυλακών, γιατί, μετέθεσε, τις πινακίδες από το υπ’ αριθ’ ΥΜΖ-8684 αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης σε μηχανή HONDA.
Στον Πάσσαρη επιβάλλεται η ποινή των 22 χρόνων φυλάκισης, η οποία, κατ’ επιμέτρηση προσδιορίστηκε στα 10 χρόνια. Στη δίκη, κλήθηκαν και κατέθεσαν και οι συγγενείς των νεκρών θυμάτων που ήταν άσχετοι με τα αδικήματα, που δικάζονταν.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Κώστας Πάσσαρης δεν δικάστηκε για τις οκτώ ανθρωποκτονίες που είχε διαπράξει, καθώς για να δικαστεί ζητείται η σύλληψή του στην Ελλάδα. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να συλληφθεί στην Ελλάδα, γιατί κρατείται στις φυλακές της Ρουμανίας. Ετσι, ο κακοποιός, καταδικάστηκε επειδή έφερε μαζί του, όπλα, όταν σκότωνε, (οπλοφορία), αλλά δεν δικάστηκε, για τους ανθρώπους που σκότωσε.
Στις 10 Δεκεμβρίου 2015 , οι συνήγοροι της οικογένειας Αλεβιζόπουλου επανέρχονται στην υπόθεση, υποβάλλοντας ενώπιον του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων νέο Αίτημα περί της Προσωρινής έκδοσης και μεταφοράς του Πάσσαρη στην Ελλάδα. Το ίδιο πράττουν και στις 2 Σεπτεμβρίου 2016, με Αίτησή τους ενώπιον του άνω Υπουργού.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2016, επιδίδεται στην οικογένεια Αλεβιζόπουλου κλήση για να εμφανιστούν στις 11 Ιανουαρίου 2017 ενώπιον του ΜΟΔ Αθηνών, όπου προσδιορίστηκε να εκδικαστεί η υπόθεση των ανθρωποκτονιών του Πάσσαρη.
Ύστερα από 10 και πλέον χρόνια, το Ελληνικό Κράτος έκανε δεκτό το σχετικό αίτημα της οικογένειας Αλεβιζοπούλου, και ζήτησε εκ του Ρουμανικού Κράτους την Προσωρινή Έκδοση του Κακοποιού, για να δικαστεί για τα εγκλήματα που διέπραξε στην Ελλάδα.
Μέχρι σήμερα οι Ρουμανικές Αρχές δεν έχουν ανταποκριθεί στο άνω Αίτημα.
Η απάντηση των Ρουμανικών Αρχών θα καθορίσει τελικά αν ο Πάσσαρης θα έρθει στην Ελλάδα στις 11 Ιανουαρίου 2016, για να δικαστεί για τα εγκλήματα που τον βαρύνουν και παραμένουν επί 15 και πλέον χρόνια αδίκαστα παρά της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
