ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΡΑ!!! ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ – ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΝΕΑ !!!
ΔΑΝΕΙΑ: Δικαίωμα επαναγοράς αποκτούν οι δανειολήπτες. Ποιες οι προϋποθέσεις. «Κλειδί» η αξία του ακινήτου σε σχέση με την αξία της οφειλής, αλλά και ο δείκτης χρέους προς εισόδημα (debt to income). Τα οφέλη για servicers, εταιρείες πιστώσεων και δανειολήπτες.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από το tilegrafimanews.gr
Τη δυνατότητα να αγοράσουν πίσω το «κόκκινο» δάνειό τους που μεταβιβάστηκε σε κάποιο fund, στο πλαίσιο των τιτλοποιήσεων και πλέον βρίσκεται υπό τη διαχείριση των servicers θα έχουν οι δανειολήπτες, λαμβάνοντας «κούρεμα» της οφειλής, αλλά και νέο δάνειο από εξειδικευμένους «παίκτες» της αγοράς, με πιο ευνοϊκούς όρους, προκειμένου σταδιακά να επιστρέψουν στην κανονικότητα.
Ειδικότερα, η διαδικασία θα έχει ως εξής: Έστω ότι ένας δανειολήπτης χρωστάει 120.000 ευρώ και η κατοικία του αξίζει 100.000 ευρώ. Ο servicer που είναι επιβαρυμένος με τις ανακτήσεις, συμφωνεί σε μία ρύθμιση, η οποία θα προβλέπει:
α) την καταβολή από τον ίδιο τον δανειολήπτη ενός μικρού ποσού, για παράδειγμα, 10.000 ευρώ και
β) το «κούρεμα» της οφειλής, εν προκειμένω 40.000 ευρώ.
Κατόπιν αυτού, το νέο χρέος έχει μειωθεί στα 70.000 ευρώ (120.000 ευρώ αρχικά – 10.000 ευρώ η προκαταβολή – 40.000 ευρώ το haircut), για τα οποία ο δανειολήπτης μπορεί να λάβει χρηματοδότηση από εταιρείες DPOs (Discount Pay Off).
«Πρόκειται για ένα σχήμα που θα είναι win win για όλους αφού η μεν, εταιρεία που δίνει τη χρηματοδότηση θα βγάλει την απόδοσή της, ο δε, servicer που διαχειρίζεται σήμερα το δάνειο θα λάβει ένα ικανοποιητικό ποσό ανακτήσεων που θα είναι νόμιμο και πρέπον για την τιτλοποίηση και τέλος, ο δανειολήπτης θα έχει μία οφειλή, η οποία θα είναι χαμηλότερη από αυτή που έχει σήμερα, με καλύτερο επιτόκιο και μικρότερη μηνιαία δόση, ενώ το γεγονός ότι η αξία του ακινήτου του είναι υψηλότερη από το δάνειο (και μάλιστα, χωρίς να υπολογίζεται η προσδοκία για περαιτέρω αύξηση των τιμών των ακινήτων) του δίνει κίνητρο να είναι συνεπής στην αποπληρωμή», σημειώνουν αρμόδιες πηγές.
«Το δικαίωμα της επαναγοράς θα δοθεί κυρίως σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν», σχολιάζουν οι ίδιες πηγές, ξεκαθαρίζοντας πως για να λάβει κάποιος χρηματοδότηση θα πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να πληροί τα τραπεζικά κριτήρια. «Καμία εταιρεία δεν θα δεχθεί να χρηματοδοτήσει κάποιον που θα ξέρει ότι σε λίγο καιρό το δάνειό του θα ‘ξανασκάσει’», προσθέτουν.
Στα προαπαιτούμενα για την αναχρηματοδότηση είναι, επίσης, η καλή σχέση του δείκτη loan to value, η αξία του ακινήτου, δηλαδή, σε σχέση με την αξία της οφειλής, αλλά και του δείκτη χρέους προς εισόδημα (debt to income).
Επισημαίνεται πως από το 2020 μέχρι σήμερα οι τράπεζες, αξιοποιώντας το εργαλείο των τιτλοποιήσεων και εφαρμόζοντας το πρόγραμμα κρατικών εγγυήσεων «Ηρακλής» (1 και 2), έβγαλαν από τους ισολογισμούς τους μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ύψους άνω των 70 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το 30% των επίμαχων δανείων θα μπορούσε να «πρασινίσει».
Αναχρηματοδότηση και από servicers
Όσον αφορά στην αναχρηματοδότηση από τους servicers, εκπρόσωποι του κλάδου υπογραμμίζουν πως ο Νόμος παρείχε τη συγκεκριμένη δυνατότητα, «υποχρεώνοντας», ωστόσο, σε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου κατά τέσσερα εκατ. ευρώ.
«Το κόστος δεν ήταν ο βασικός λόγος που δεν επέτρεψε την αξιοποίηση της συγκεκριμένης δυνατότητας.
Απλά μέχρι τώρα δεν υπήρξε η ανάγκη για κάτι τέτοιο», αναφέρουν χαρακτηριστικά. Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, στο νέο νομοσχέδιο που θα καταθέσει το αμέσως επόμενο διάστημα το υπουργείο Οικονομικών θα δίνεται στους servicers το δικαίωμα παροχής πιστώσεων στους υπερχρεωμένους οφειλέτες που, όμως, έχουν προοπτικές επιστροφής σε υγιή δραστηριότητα.
Πτώχευση ή ρύθμιση δανείου; Τι συμφέρει;
Το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους είναι ένα από τα σοβαρότερα και δυσκολότερα προς επίλυση προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.
Χιλιάδες νοικοκυριά και ιδιώτες, έμποροι, επαγγελματίες, επιχειρηματίες είναι ακόμα, μετά από μια δεκαετία και περισσότερο, εγκλωβισμένοι σε χρέη που είχαν αναληφθεί πολλά χρόνια πριν , έχουν αφεθεί, ή έχουν ρυθμιστεί και μετά έχουν ξαναγίνει ληξιπρόθεσμα.
Κουβαλούν χρέη που συνεχώς αυξάνονται και δεν ξεμπερδεύουν με τίποτα.
«Θέλω να ξεμπερδέψω, θέλω να ξεμπλέξω, δεν θέλω να αφήσω χρέη στα παιδιά μου» είναι μια πολύ συχνή φράση που ακούμε στα δικηγορικά γραφεία όσοι ασχολούμαστε με το αντικείμενο αυτό. Η αγωνία είναι λογική, το άγχος μέσα σε μια οικογένεια δικαιολογημένο, για να δούμε όμως μπορεί να γίνει αυτό;
Από τον Ιούνιο του 2021 εφαρμόζεται στην Ελλάδα ο νόμος 4738/2020, δηλαδή ο πτωχευτικός νόμος. Ο νόμος αυτός μοιράζεται στον εξωδικαστικό μηχανισμό και στην πτώχευση.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός αποτελεί μια καθολική ρύθμιση χρεών προς Τράπεζες και Δημόσιο. Υλοποιείται μέσω ειδικής πλατφόρμας που έως τώρα είχε σοβαρές τεχνικές δυσκολίες.
Πλέον μετά από μια τηλεφωνική γραμμή τεχνικής υποστήριξης που καθοδηγεί τους συμβούλους, ξεπερνούνται οι δυσκολίες της πλατφόρμας, οριστικοποιούνται αιτήσεις που εκκρεμούν ακόμα και από τον Ιούνιο του 2021 και δειλά, δειλά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται οι πρώτες προτάσεις ρύθμισης από το Δημόσιο δηλαδή προτάσεις ρύθμισης από την Εφορία και Ασφαλιστικά Ταμεία.
Και; Τι αποτέλεσμα έχουμε; Όπως βλέπουμε από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις που τίθενται στον οφειλέτη προς αποδοχή, ή απόρριψη δεν υπάρχουν τα μεγάλα κουρέματα και οι διαγραφές που ίσως ανέμεναν οι οφειλέτες, αλλά παρέχονται προτάσεις που ρυθμίζουν την οφειλή σε 240 δόσεις, δηλαδή 20 έτη.
Προσοχή όμως, η συνολική οφειλή που τελικά θα αποπληρωθεί αυξάνεται σημαντικά λόγω τοκισμού της οφειλής. Άρα οι οφειλέτες πρέπει να είναι πολύ προσγειωμένοι για να μην απογοητευτούν από την προτεινόμενη ρύθμιση από το Δημόσιο, στην περίπτωση που ανέμεναν σημαντικές διαγραφές.
Οι διμερείς διαπραγματεύσεις με τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων στην περίπτωση των τραπεζικών οφειλών είναι μια ακόμα διέξοδος για δανειολήπτες.
Δηλαδή η προσέγγιση της εταιρείας που διαχειρίζεται το δάνειο και η προσπάθεια επίτευξης ρύθμισης δανείου με έναν βιώσιμο τρόπο.
Αυτός είναι ένα τρόπος πιο άμεσος από τον εξωδικαστικό μηχανισμό, καθώς στην περίπτωση αυτή η ρύθμιση δεν γίνεται μέσω μιας απρόσωπης πλατφόρμας, αλλά υπάρχει έστω μία στοιχειώδης ανθρώπινη επικοινωνία, έστω τηλεφωνικά, έστω με Mail με ένα ανθρώπινο όν (καλές οι πλατφόρμες, αλλά χρειάζεται και λίγη ανθρώπινη παρέμβαση καμιά φορά) με το στέλεχος που διαχειρίζεται την υπόθεση του δανείου.
Στην περίπτωση αυτή τι προσδοκίες μπορεί να έχει ο οφειλέτης;
Στις διμερείς διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα δύο μέρη εταιρεία και δανειολήπτης δεν βρίσκονται στην ίδια θέση ισχύος.
Η εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων αποφασίζει τη ρύθμιση που θα προτείνει στον οφειλέτη και δεν αλλάζει αυτό είναι το δυσάρεστο. Ότι δηλαδή δεν πρόκειται ουσιαστικά για διαπραγμάτευση, αλλά για τελεσίγραφο προς το δανειολήπτη.
Στην πραγματικότητα παρατείνεται το χρέος χρονικά ώστε να δημιουργηθεί μια σχετικά χαμηλή μηνιαία δόση που να μπορεί να αποπληρώνει κάθε μήνα ο δανειολήπτης.
Στις ρυθμίσεις βλέπουμε ότι υπάρχουν και διαγραφές, αφού πλέον οι οφειλές που μπορεί να είναι πολλά χρόνια ληξιπρόθεσμες έχουν γίνει δυσθεώρητες.
Μπορεί να υπάρξει μερική διαγραφή, αλλά σίγουρα απομένει ένα σοβαρό ποσό προς αποπληρωμή που παρατείνεται για πολλά έτη με εκτοκισμό ασφαλώς και διαμορφώνεται μια βιώσιμη μηνιαία δόση, ανάλογα με τα εισοδήματα και τα έξοδα διαβίωσης του δανειολήπτη.
Τι κερδίζει ο δανειολήπτης στην περίπτωση αυτή; Την προστασία της περιουσίας του, καθώς αποπληρώνοντας μια μηνιαία δόση το δάνειο δεν είναι κόκκινο και δεν κινδυνεύει ο οφειλέτης με μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης. Να σημειωθεί ότι είναι χιλιάδες οι πλειστηριασμοί που εκκρεμούν.
Στην πραγματικότητα με μια διμερή ρύθμιση ένας δανειολήπτης δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το παρατείνει, νιώθει ότι κερδίζει χρόνο προστατεύοντας την περιουσία του από μέτρα εκτέλεσης.
Το χρέος αυξάνεται λόγω του εκτοκισμού, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μετά από 4 ή 5 έτη, μπορεί κάτι να συμβεί που να ανατρέψει την καταβολή των δόσεων και θα γίνει πάλι ληξιπρόθεσμο.
Δηλαδή ο οφειλέτης δεν ξεμπλέκει με το πρόβλημα, αλλά το παρατείνει.
Όμως υπάρχει το θετικό ότι διατηρεί την ακίνητη περιουσία του αλώβητη και ακέραιη και δεν ανατρέπεται η κατάσταση της περιουσίας τους.
Τη λύση αυτή επιλέγουν οι οφειλέτες μεγαλύτερης ηλικίας που δεν επιθυμούν να βρεθούν αντιμέτωποι με καμία ανατροπή της ακίνητης περιουσίας τους, καθώς για τους οφειλέτες αυτούς η ακίνητη περιουσία έχει όχι μόνο οικονομική, αλλά και συναισθηματική αξία και κοινωνικό κύρος.
Μια άλλη λύση που πλέον υπάρχει στην ελληνική νομοθεσία είναι η πτώχευση. Η πτώχευση που κηρύσσεται με δικαστική απόφαση και οδηγεί σε καθολική διαγραφή χρεών με απώλεια όμως κινητής και ακίνητης περιουσίας.
Δηλαδή η πτώχευση δεν αποτελεί ρύθμιση χρεών, ή μερική διαγραφή χρεών, αλλά επιφέρει ολική διαγραφή όλων των χρεών σε Τράπεζες, Δημόσιο και ιδιώτες.
Με την πτώχευση πραγματικά ξεμπλέκεις από τα χρέη και μέσα σε διάστημα από ένα έως τρία έτη επέρχεται πλήρης απαλλαγή. Η διαδικασία εκκινεί μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας, και «περνάει» στο αρμόδιο δικαστήριο, όπου γίνεται συζήτηση της υπόθεσης και εκδίδεται δικαστική απόφασης και όλα αυτά σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Γίνεται δημοσίευση στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας. Ήδη έχουν αρχίσει να εκδίδονται οι πρώτες αποφάσεις πτωχεύσεων μικρού αντικειμένου από περιφερειακά Ειρηνοδικεία.
Οι πιστωτές, όπως αναφέρει η Δικηγόρος Άννα Κορσάνου στο Πρώτο Θέμα, έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν με άσκηση παρεμβάσεων και προσφυγών κατά της απαλλαγής, μόνο όμως αν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που αναφέρονται στο νόμο.
Η πτώχευση συμφέρει οφειλέτες με πολύ υψηλές οφειλές που δεν είναι αδύνατον να αποπληρωθούν. Συμφέρει οφειλέτες νεότερης ηλικίας που έχουν μπροστά τους πολλά χρόνια εργασιακής και παραγωγικής ζωής.
Για παράδειγμα ένας οφειλέτης 40 ετών που έχει κληρονομήσει χρέη 500.000 ευρώ, ή 1.000.000 ευρώ, ή ένας οφειλέτης που δεν πήγε καλά μια προηγούμενη επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν θα μπορέσει ποτέ να τα αποπληρώσει και συνεχώς θα αυξάνονται λόγω του εκτοκισμού. Αυτός ο άνθρωπος δεν γίνεται για το υπόλοιπο της ζωής του να έχει τόσα πολλά χρέη.
Με την πτώχευση έχει την ευκαιρία να απαλλαγεί από όλες τις οφειλές του και να συνεχίσει τη ζωή του, ή μια νέα επαγγελματική δραστηριότητα χωρίς οφειλές.
Η πτώχευση συμφέρει οφειλέτες χωρίς ακίνητη περιουσία, ή με περιουσία χαμηλής αξίας σε σχέση και με τις οφειλές τους. Στην περίπτωση αυτή πραγματικά ξεμπλέκεις από τα χρέη με τη συνέπεια όμως την απώλεια της περιουσίας.
Για την ομάδα των ευάλωτων δανειοληπτών επιφυλάσσεται δυνατότητα υποβολής αιτήματος μεταβίβασης ή μίσθωσης της κύριας κατοικίας σε φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης που ακόμα δεν έχει συσταθεί.
Θεωρώ όμως ότι με τη βεβαίωση του ευάλωτου δανειολήπτη η κυρία κατοικία ευάλωτων οφειλετών προστατεύεται.
