Κουλουβάχατα!
Του Θανάση Κ.
Απορροφημένη η ελληνική επικαιρότητα από την ψήφιση του “γάμου των ομοφύλων ζευγαριών” και το… “ψυχόδραμα” του ΣΥΡΙΖΑ, δεν φαίνεται να κατανοεί πόσο ραγδαία αλλάζει ο υπόλοιπος κόσμος γύρω της.
Και πόσο άμεσα αυτό θα την επηρεάσει…
* Η Ρωσία ήδη νικάει στην Ουκρανία. Την ώρα που η δυτική βοήθεια προς τον Ζελένσκι στερεύει και οι γραμμές του ουκρανικού στρατού καταρρέουν…
Για την ώρα η προέλαση του ρωσικού στρατού είναι περιορισμένη, στις οχυρές θέσεις της Αφντιιφκα, της Πομπέϊντα, της Ιβανίστκα, της Νοβομιχαϊλίβκα, και στις όχθες του ποταμού Ζιριβιένστκι. Είναι, όμως η πρώτη φορά μετά την άνοιξη του 2022, που ο ρωσικός στρατός έχει επιτυχίες σε όλο το εύρος του μετώπου. Και όπως προεξοφλεί και ο δυτικός τύπος πλέον, έρχονται και χειρότερα…
Όλα όσα ακούγαμε εδώ και δύο χρόνια τώρα – ότι η Ρωσία δεν θα αντέξει, ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα καταρρεύσουν, ότι το καθεστώς Πούτιν θα ανατραπεί, ότι η ρωσική οικονομία θα διαλυθεί και ότι η Μόσχα θα απομονωθεί διεθνώς – όλη αυτή προπαγάνδα έχει πια εξαερωθεί.
Βέβαια, η Ρωσία ΔΕΝ αποδείχθηκε “καλύτερη” απ’ ό,τι την ξέραμε! Ο Πούτιν παραμένει ένας τύραννος, που δολοφονεί τους αντιπάλους του. Και το καθεστώς του παραμένει αυταρχικό. Και ο στρατός του αποδείχθηκε πολλές φορές κατώτερος των προσδοκιών. Αλλά η Ρωσία άντεξε τις κυρώσεις και στάθηκε στα πόδια της. Και ο ρωσικός στρατός σταδιακά ανασυγκροτήθηκε. Και τώρα αρχίζει να νικάει. Και η Ρωσία έχει σήμερα περισσότερους συμμάχους στον υπόλοιπο κόσμο, απ’ ό,τι πριν τον Πόλεμο στην Ουκρανία. Περιέργως…
* Όχι η Ρωσία δεν αποδείχθηκε καλύτερη απ’ ό,τι την ξέραμε.
Απλά η δυτική Πολιτική αποδείχθηκε πρωτοφανώς αυτοκαταστροφική!
— Πυροδότησε την κρίση στην Ουκρανία πείθοντας τον Ζελένσκι να εγκαταλείψει τις Συνθήκες του Μίνσκ.
— Κι ύστερα έπεισε τον Ζελένσκι να ΜΗΝ έλθει σε συμβιβασμό με τον Πούτιν μετά τον πρώτο μήνα του Πολέμου – ένα συμβιβασμό που θα ήταν τότε πολύ καλύτερος από την τωρινή διαφαινόμενη συνολική ήττα της Ουκρανίας.
— Κι ύστερα έστειλε την Κίνα στην αγκαλιά της Ρωσίας.
— Κι ύστερα έστειλε την Ινδία στην αγκαλιά της Κίνας και της Ρωσίας.
— Κι ύστερα έστειλε και το Ιράν και τη Σαουδαραβία στην αγκαλιά της Κίνας και της Ρωσίας.
Δεν υπήρξε λάθος που ΔΕΝ έκανε η Ουάσιγκτων τα τελευταία δύο χρόνια.
* Κι ύστερα η Ουάσιγκτων έπεισε τον υπόλοιπο κόσμο να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, ειδικά στις ρωσικές εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Όμως, η Ρωσία δεν “κατέρρευσε” οικονομικά. Αντίθετα η τιμή της ενέργειας συνολικά (μετά από μεγάλες διακυμάνσεις) σταθεροποιήθηκε σε επίπεδα υψηλότερα απ’ ό,τι πριν. Το πετρέλαιο λίγο υψηλότερα, το αέριο αρκετά υψηλότερα, τα έσοδα της Ρωσίας επλήγησαν πολύ λιγότερο από το αναμενόμενο, ενώ πολλές χώρες που σπάνε το εμπάργκο στις ρωσικές εξαγωγές βγάζουν υπερκέρδη (Ιράν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία). Κι είναι όλες τους αντίπαλες της Δύσης πλέον…
Ιδιαίτερα η Ευρώπη επλήγη σοβαρά από την απώλεια του φθηνού μέχρι πριν δύο χρόνια φυσικού αερίου. Ενώ η ίδια η Ρωσία βρίσκει άλλες μακροχρόνιες διεξόδους για το φυσικό της αέριο προς την Κίνα, την Ινδία, το Πακιστάν κλπ.
Η ίδια η Ευρώπη αναγκάζεται να αγοράζει υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ, σε τιμές υπερτριπλάσιες του ρωσικού αερίου! Με αποτέλεσμα την εκτόξευση του πληθωρισμού, την άνοδο των επιτοκίων, την οικονομική στασιμότητα (η Γερμανία βρίσκεται ήδη σε ύφεση) και την έρπουσα αποβιομηχάνιση.
* Μέσα στις ΗΠΑ ανεβαίνει συνεχώς ο Τράμπ στις δημοσκοπήσεις! Ο “ακροδεξιός” και “επικίνδυνος” Τράμπ, ο οποίος έχει κατηγορηθεί και διασυρθεί όσο κανένας πρώην Πρόεδρος, είναι σήμερα πολύ πιο… δημοφιλής στη χώρα του, απ’ όσο την εποχή που ήταν Πρόεδρος. Πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν…
Ο Τράμπ διεκδικεί ξανά την Προεδρία προηγούμενος με όλο και μεγαλύτερα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Πάνω από ένα αιώνα έχει να διεκδικήσει την Προεδρία πρώην Πρόεδρος που ηττήθηκε στις προηγούμενες εκλογές.
Και κάθε φορά που τον “παραπέμπουν” ή του δημιουργούν “εμπόδια” – τα οποία τα ξεπερνάει με σχετική άνεση ως τώρα – βγαίνει ακόμα πιο ενισχυμένος στις δημοσκοπήσεις.
Ο Τράμπ δεν αποδείχθηκε “σωστός” ή “συμπαθής” ή… “εθνομάρτυρας”. Απλώς οι αντίπαλοί του τα έχουν κάνει τόσο μαντάρα, που ο Τράμπ εκφράζει σήμερα την οργή της αμερικανικής κοινωνίας εναντίον της ελίτ της.
Την οποία η Αμερικανική κοινωνία μισεί πλέον, πολύ περισσότερο από τον “αντιπαθητικό” Τράμπ.
Γιατί η αμερικανική ελίτ έχει προσχωρήσει στο λεγόμενο woke culture ή cancel culture, δηλαδή τις θεωρίες αποδόμησης των πάντων – αποδόμησης και της οικογένειας, και των συνόρων και των πατρίδων και του θρησκευτικού συναισθήματος συνολικά. Κι όλα αυτά εμφανίζονται ως το ακριβώς αντίθετο των παραδοσιακών αμερικανικών ιδεωδών και αμερικανικών αξιών.
Η αμερικανική ελίτ πολώνει επικίνδυνα την αμερικανική κοινωνία στο εσωτερικό για πρώτη φορά – και την οδηγεί σε ήττα διεθνώς, επίσης για πρώτη φορά!
Δεν μπορεί να ελέγξει τα σύνορα της χώρας από την εισβολή λαθρομεταναστών, δεν μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά συμμάχους των ΗΠΑ που βρίσκονται σε Πόλεμο – Ουκρανία και Ισραήλ – δεν μπορεί να πείσει τον ίδιο τον αμερικανικό λαό για τίποτα.
Μέχρι που – μέσα σε όλον αυτόν τον “χαμό” – βγαίνει ο Μπλίκνεν και ζητάει από το Στέητ Ντιπάρτμεντ να …αποφεύγουν τους όρους “μάνα” και “πατέρας” και να τους αντικαταστήσουν με τους “ουδέτερους” όρους “γονέας ένα και γονέας δύο”!
Προφανώς να καταργήσουν και την γιορτή της μάνας. Ή να την αντικαταστήσουν με τη γιορτή του… “γονέα 2”! Ή μήπως του “γονέα 1”;
Ακόμα και οι δικοί τους δυσφορούν κι αρνούνται να εφαρμόσουν την ανόητη αυτή “οδηγία”…
Κουλουβάχατα!
Όσοι κυβερνούν την Αμερική σήμερα διχάζουν όσο ποτέ την ίδια τη χώρα στο εσωτερικό και τη διασύρουν στο εξωτερικό! Όσο κανείς από τους αντιπάλους της Αμερικής δεν κατάφερε να την πλήξει ποτέ ως τώρα.
* Ο Τράμπ αυτό ακριβώς εκφράζει: Την αγωνία μιας ολόκληρης δυναμικής κοινωνίας, που θέλει να σαρώσει όλη αυτή την παθογένεια που εκπροσωπεί μια ελίτ ξεκομμένη από την πραγματικότητα, από τις αξίες, τις προσδοκίες, τις παραδόσεις και τις αγωνίες του Αμερικανικού λαού.
Κι αν ακόμα ο Τράμπ δεν υπήρχε, θα αναγκάζονταν να τον εφεύρουν.
Μόνο που όλο αυτό πλέον καταντά πολύ επικίνδυνο – και για την ίδια την Αμερική και για τις διεθνείς ισορροπίες.
* Στην Ευρώπη… κουλουβάχατα επίσης! Υπάρχουν ήδη κυβερνήσεις που βρίσκονται σε μόνιμη “ήπια αντιπαράθεση” με τις Βρυξέλλες: Ιταλία, Ουγγαρία, Σουηδία, Φιλανδία, Σλοβακία. Οι κυβερνήσεις τους θεωρούνται από την ελίτ των Βρυξελλών “ακροδεξιές”…
Υπάρχουν χώρες, όπως η Ολλανδία όπου τρείς μήνες μετά τις εκλογές δεν έχουν καταφέρει να έχουν κυβέρνηση, γιατί όσοι νίκησαν στις εκλογές θεωρούνται “ακροδεξιοί” και “αντι-ευρωπαίοι”. Στην Ολλανδία ο “ακροδεξιός” Βίμ Βίλντερς που τον περίμεναν να βγει τρίτος και βγήκε πρώτος, με 20%, ήδη ζητάει να ξεπεραστεί το αδιέξοδο με νέες εκλογές. Τον Νοέμβριο πήρε 20%, τώρα οι δημοσκοπήσεις του δίνουν… 32%, ενώ κάποιοι αρχίζουν ήδη να μιλάν για ΝΕΧΙΤ, δηλαδή για έξοδο και της Ολλανδίας από την ΕΕ! Πράγμα που μοιάζει αδιανόητο βέβαια, αλλά δείχνει τα αδιέξοδα που συνεχώς επιτείνονται.
Ενώ στη Γαλλία προηγείται σαρωτικά πλέον η Μαρί Λεπέν.
Και στη Γερμανία τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβερνητικό συνασπισμό δύσκολα… μιλιούνται μεταξύ τους και τα ποσοστά των κυβερνητικών κομμάτων καταρρέουν στις δημοσκοπήσεις. Ενώ ανέρχονται ραγδαία τα ακραία κόμματα…
Στις επικείμενες ευρωεκλογές η – διασπασμένη – δεξιά και ακροδεξιά αναμένεται να ανεβάσει πολύ τις δυνάμεις της. Παντού!
Ακόμα και τα κεντροδεξιά κόμματα που θα επιβιώσουν αναμένεται να μετακινηθούν αρκετά δεξιότερα, για να αποφύγουν τα χειρότερα.
Κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η εικόνα στην ΕΕ μετά από τέσσερις μήνες. Όλοι όμως συμφωνούν πλέον ότι οι συσχετισμοί στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι πρωτοφανείς. Και σαφώς δεξιότερα. Δεν ξέουμε πόσο δεξιότερα…
* Στο μεταξύ, οι “πράσινες” συμφωνίες βγάζουν μαζικά τους αγρότες στους δρόμους, σε όλη την Ευρώπη, ενώ κλείνουν τα εργοστάσια της Ευρώπης και οδηγούν σε αποβιομηχάνιση.
Τα μεγάλα προβλήματα είναι το λαθρομεταναστευτικό, η δηλητηριώδης επίδραση του woke culture και η βιαστική “πράσινη μετάβαση” που εκτοξεύει τον κόστος, καταβαραθρώνει την ανταγωνιστικότητα και διαλύει το παραγωγικό δυναμικό της Ευρώπης.
Πέρα από την Αμερική και η Ευρώπη έχει μια πλήρως αποτυχημένη ελίτ, ξεκομμένη από τις κοινωνίες, ξεκομμένη από την πραγματικότητα και εγκλωβισμένη στις ιδεοληπτικές εμμονές της:
Για το πόσα είναι τα… φύλα,
πόσο καλή είναι η “πολυ-πολιτισμικότητα” (που έχει ήδη αποτύχει),
πόσο “ανοικτά” πρέπει να μείνουν τα σύνορα (που ήδη όποιος προλαβαίνει τα κλείνει)
και πόσο “καλή” είναι υποκατάσταση των υδρογονανθράκων από… ανεμόμυλους (που ήδη εκτοξεύει το κόστος και τον πληθωρισμό).
Πέρα από την Αμερική και στην Ευρώπη τα έκαναν όλα λάθος τα τελευταία χρόνια! Κι αν δεν συνέλθουν το γρηγορότερο, θα τα σαρώσει όλα η δεξιά και η ακροδεξιά που βρίσκονται σε πρωτοφανή άνοδο – για πρώτη φορά εδώ και πενήντα χρόνια…
Woke θα πει “αφύπνιση”! Kαι η woke κουλτούρα, ευαγγελίζεται την παγκόσμια “αφύπνιση”, όπου ο κόσμος πρέπει να “ξυπνήσει”, λέει και να καταλάβει ότι μέχρι τώρα βρισκόταν στο σκοτάδι!
Κι ότι τα φύλα είναι… “άπειρα”,
ΔΕΝ υπάρχουν άνδρες και γυναίκες,
ΔΕΝ υπάρχουν οικογένειες και μανάδες και πατεράδες,
ΔΕΝ υπάρχουν έθνη με ιστορικές ρίζες,
ΔΕΝ υπάρχουν λαοί με πολιτιστικές ταυτότητες,
ΔΕΝ υπάρχουν θρησκείες με μεταφυσικό νόημα,
υπάρχουν μόνο “πληθυσμοί απογυμνωμένων ατόμων”,
που επιβαρύνουν τη γη και πρέπει να περιοριστούν για να σωθεί ο πλανήτης!
Η ανθρωπότητα οφείλει να μηδενίσει το κοντέρ, να αποδομήσει τα πάντα και να… “αυτοκτονήσει”!
Πρόκειται για ένα νέο σκοταδισμό – αυτή τη φορά χωρίς Θεό!
Που δεν ευαγγελίζεται την “σωτηρία” των ανθρώπων, αλλά την καταστροφή της ανθρωπότητας!
Που δεν την παίρνει σοβαρά κανείς έξω από το δυτικό κόσμο.
Και που προκαλεί πρωτοφανείς αναστατώσεις και ανατροπές μέσα στη Δύση.
Είναι ένα επικίνδυνο “αυτο-άνοσο” της Δύσης!
Μια αληθινή παθογένεια που διαβρώνει την εσωτερική ενότητα και την εξωτερική ισχύ της Δύσης.
Και κάποιοι αφελείς, την βλέπουν ως την… “πεμπτουσία” της Δύσης!
Υπάρχει ένα παλιό αμερικανικό ρητό:
– Οι δύσκολοι καιροί, γεννούν δυνατούς ανθρώπους.
– Οι δυνατοί άνθρωποι δημιουργούν εύκολους καιρούς.
– Οι εύκολοι καιροί γεννούν μαλθακούς ανθρώπους.
– Οι μαλθακοί καιροί βγάζουν δύσκολους καιρούς.
– Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται…
Μ’ άλλα λόγια η δύναμη και η ευημερία γεννούν την ακμή, ενώ η ακμή με τη σειρά της, εμπεριέχει τα σπέρματα της κατοπινής παρακμής…
Τριάντα χρόνια μετά την πλήρη κυριαρχία της Δύσης, ο δυτικός κόσμος έβγαλε όλες τις παθογένειες της ακμής του, κι εμφανίζει πια όλα τα σημάδια της παρακμής του.
Από το πώς θα αντιδράσει θα κριθεί αν θα ξανασταθεί στα πόδια της ή θα καταρρεύσει οριστικά.
Για την ώρα πάντως, η διαχωριστική γραμμή έχει αρχίσει να χαράσσεται σε όλο το δυτικό κόσμο.
— Από τη μια όσοι προσχωρούν στο wokism.
— Κι από την άλλη όσοι αντιστέκονται.
Οι πρώτοι βρίσκονται σίγουρα στη λάθος πλευρά της Ιστορίας.
Ενώ οι δεύτεροι δεν γνωρίζουν ποια είναι η “σωστή” και ποια η “λάθος” πλευρά.
Και στη μέση, μια χωρίς προηγούμενο αναταραχή
από κοινωνίες που πολώνονται επικίνδυνα,
\ από ηγεσίες που βρίσκονται σε σύγχυση,
από αξιακές κλίμακες που βρίσκονται σε κατάρρευση,
από διανοούμενος που βιώνουν το απόλυτο κουλουβάχατο
και από λαούς που βυθίζονται όλο και περισσότερο
στην ανασφάλεια και στην απόγνωση…
