Θανάσης Κ.
Έτσι για να χαλαρώσετε λίγο και να πάρετε «τροφή για σκέψη», τις επόμενες βδομάδες των θερινών διακοπών…
* O γερμανικός Τύπος ανέφερε προχθές, ότι για να υπάρξει διπλωματική λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών με την Τουρκία, πρέπει η Ελλάδα να υπαναχωρήσει από τις «ακραίες» θέσεις της για τα κυριαρχικά δικαιώματα των τριών χιλιάδων νησιών της στο Αιγαίο!
Ουσιαστικά, δηλαδή, ο γερμανικός Τύπος μας προτείνει να απεμπολήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Αυτά είναι οι τάχα, «ακραίες» θέσεις μας!
* Προσέξτε και κάτι ακόμα: ο γερμανικός Τύπος λίγα 24ωρα πιο πριν, ενημέρωνε ότι η Καγκελάριος Μέρκελ, αποσόβησε ελληνοτουρκική αεροναυτική σύγκρουση, ειδοποιώντας τον Ερντογάν, ότι οι Έλληνες θα χτυπήσουν το ερευνητικό του σκάφος και το πολεμικό ναυτικό του, αν προχωρήσει σε έρευνες νοτίως του Καστελορίζου. Κι ότι σε αυτή την περίπτωση οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Τουρκίας θα είναι σοβαρές και μακροχρόνιες…
Δηλαδή του είπε ότι, αν ξεφύγει το πράγμα, για τη ΕΕ θα «φταίει» η Τουρκία!
Άρα η ΕΕ θεωρεί ότι θίγονται πράγματι τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα! Αλλιώς θα προειδοποιούσε και τις δύο χώρες να αποφύγουν εμπλοκή. Δεν θα προειδοποιούσε μόνο τη μία για «σοβαρές και μακροχρόνιες κυρώσεις».
Έτσι, από τη μία πλευρά η Γερμανία «συμπαρατάσσεται» με την Ελλάδα, έναντι της Τουρκίας, αλλά από την άλλη εμφανίζεται να πιέζει την Ελλάδα να «δώσει κάτι» στην Τουρκία! (Τουλάχιστον, αν λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν τα «σχόλια» του γερμανικού Τύπου…)
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Ο Ερντογάν έκανε πίσω δίνοντας ένα μήνα διορία στην Ελλάδα, να προσέλθει να διαπραγματευθεί «τα πάντα» μαζί του…
Και η Γερμανία μάλλον δεσμεύτηκε να «πιέσει» την Ελλάδα – επισήμως τουλάχιστον – να ρίξει «νερό στο κρασί της» και να κάνει πίσω. Δηλαδή να παραιτηθεί από «κάποια» κυριαρχικά της δικαιώματα, ώστε να διασώσει τα υπόλοιπα!
Το έχουμε ξανακούσει αυτό, έτσι;
* Τι από όλα αυτά μας «δεσμεύει», ως Ελλάδα; Τίποτε απολύτως!
Η Γερμανία μπορεί να παριστάνει ότι μας «πιέζει» για διάλογο.
Εμείς αποσαφηνίζουμε ότι «διαπραγμάτευση» πάνω στα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν κάνουμε! Όπως δεν θα έκανε καμία άλλη χώρα – Ευρωπαϊκή ή μη…
Και πολύ περισσότερο, να υπενθυμίζουμε ότι ο Ερντογάν, ακόμα κι όταν υποτίθεται ότι κάνει moratorium ερευνών νοτίως του Καστελορίζου, ωστόσο προχωράει σε αντίστοιχη πειρατική έρευνα στην ΑΟΖ της Κύπρου – επίσης κράτους μέλους! Ενώ η απειλή του να στείλει εργαλειοποιημένους λαθρομετανάστες στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου παραμένει ενεργή. Κι ενώ η πρόκληση του να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, εξακολουθεί. Δεν ανεστάλη η απόφασή του…
Ο Ερντογάν απειλεί δύο χώρες της Ένωσης και προκαλεί ολόκληρο τον Χριστιανικό κόσμο! Οπότε η Ευρώπη οφείλει να τον αντιμετωπίσει ως κράτος-ταραξία!
* Η Γερμανία, ό,τι κι αν λέει τώρα, μπορεί να το καταλάβει αυτό…
Πολύ περισσότερο που το φθινόπωρο θα συζητηθούν επισήμως και μέτρα κατά της Τουρκίας από την ΕΕ. Και η Γερμανία έχει την Προεδρία…
Και έχοντας την Προεδρία, γνωρίζει επίσης ότι αρκετά κράτη μέλη της Ένωσης έχουν εκφραστεί πολύ έντονα κατά της Τουρκίας – και για τις προκλήσεις της και για τις απειλές της, παλαιότερες και τωρινές.
Στις χώρες αυτές συμπεριλαμβάνονται πλέον και η Γαλλία και η Αυστρία και η Σλοβακία και η Πολωνία και η Εσθονία και κάμποσες ακόμα…
Δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος που διαμαρτύρονται πλέον…
Αντίθετα, το φιλοτουρκικό λόμπι μέσα στην Ευρώπη αποδυναμώνεται συνεχώς…
Ακόμα και ο Manfred Weber επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, δηλαδή του κόμματος της κας. Μέρκελ – της μεγαλύτερης ευρωομάδας – έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ της Ελλάδας και κατά της Τουρκίας!
Κι όπως φαίνεται, ο κ. Βέμπερ θα είναι ισχυρός όταν η κα. Μέρκελ θα έχει πλέον φύγει από το προσκήνιο (πράγμα που θα συμβεί σύντομα).
Και η επόμενη ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία θα είναι πιο κοντά στις θέσεις του κ Βέμπερ, παρά στη «μεσοβέζικη» στάση της κας. Μέρκελ.
Χώρια βέβαια, που και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, έχει πάρει «ανάποδες» με την Τουρκία, και την πειρατική πολιτική της στη Λιβύη και τη Μεσόγειο γενικότερα…
* Συνεπώς, δεν έχουμε κανένα λόγο να νοιώθουμε ότι «πιεζόμαστε» εμείς!
Κάποιοι μας «ωθούν» σε διάλογο συνθηκολόγησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Αλλά οι πιέσεις τους είναι μάλλον «τζούφιες»:
–Τη στιγμή που πρώτον, η Τουρκία τόλμησε να μας προκαλέσει νοτίως του Καστελόριζου, αλλά την ειδοποιήσαμε κι εμείς – και τρίτες χώρες – ότι θα χτυπήσουμε κι έκανε πίσω!
–Δεύτερον, τη στιγμή που όλοι παραδέχθηκαν ότι η πρόκληση αυτή της Τουρκίας θίγει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Άρα νομιμοποιήθηκε από τρίτους η ελληνική αντίδραση…
–Τρίτον, η Τουρκία έχει ανοιχτεί σε πολλά μέτωπα, και βρίσκει όλο και μεγαλύτερες αντιδράσεις. Ιδιαίτερα στην Λιβύη εισέπραξε και κάποιες «προειδοποιητικές βολές» (καταστράφηκε ολοσχερώς ο εξοπλισμός στην τουρκική βάση της Αλ-Βατιγια- από «αόρατο» αεροσκάφος, γαλλικής κατασκευής).
–Τέταρτον, η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει πλέον δυνάμεις ελαφρά οπλισμένων παραστρατιωτικών. Αντιμετωπίζει τρείς τουλάχιστον σύγχρονους στρατούς, πλήρως εξοπλισμένους – Αιγύπτου, Γαλλίας και Ελλάδας – που την έχουν προειδοποιήσει ότι, αν συνεχίσει να προκαλεί, θα την χτυπήσουν.
–Πέμπτον, τέτοια πλήγματα – συνδυασμένα ή μεμονωμένα – μπορούν να αποβούν μοιραία για το καθεστώς Ερντογάν…
Που έχει ήδη ανοιχθεί σε παραπάνω μέτωπα και έχει δημιουργήσει περισσότερους εχθρούς απ’ όσους μπορεί να κρατήσει…
–Έκτον, υπάρχουν κι άλλες χώρες της περιοχή που εύχονται, επιδιώκουν και ποντάρουν στην ήττα της Τουρκίας: Από το Ισραήλ μέχρι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.
–Έβδομον, χώρια απ’ όλα τα άλλα, η Τουρκία βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας. (Το Κατάρ το οποίο τη στήριζε ως τώρα, δεν μπορεί πια…)
Μια χώρα που έχει ανοιχθεί σε πολλαπλά μέτωπα, που έχει δημιουργήσει πολλαπλούς εχθρούς, και που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, δεν μπορεί ούτε να φέρεται ως «πειρατής» ούτε να εκβιάζει.
Κι αν το κάνει, πολλοί έχουν κίνητρο και συμφέρον να φωνάξουν τη μπλόφα του!
* Έτσι, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν η Ελλάδα πρέπει ή δεν πρέπει να πάει σε διαπραγμάτευση συνθηκολόγησης με την Τουρκία.
Το πραγματικό πολιτικό μας πρόβλημα είναι πώς να ενισχύσουμε την αντί-τουρκική συμμαχία που έχει ήδη δημιουργηθεί στην περιοχή μας, είναι πολύ ισχυρή, στηρίζεται σε πραγματική σύγκλιση στρατηγικών συμφερόντων ανάμεσα σε πολλές και ισχυρές χώρες της περιοχής μας, αλλά και επεκτείνεται πλέον μέσα στην Ευρώπη.
Αν ξαφνικά συνθηκολογούσαμε με την Τουρκία θα δυσαρεστούσαμε παρά πολλούς! Θα δυσαρεστούσαμε τους πραγματικούς μας συμμάχους.
Δεν θα έπρεπε να το κάνουμε, έτσι κι αλλιώς…
Δεν το κάναμε όταν ήμασταν ολομόναχοι.
Και θα το κάνουμε τώρα, που όλοι έχουν στραφεί κατά της Τουρκίας;
Δεν έχουμε κανένα λόγο να το κάνουμε.
Και δεν πρόκειται να το κάνουμε!
Τελεία και παύλα.
ΥΓ.1 Κι όποιος δεν το βλέπει, να πάει να κάνει παρέα με όσους θεωρούν… «μαξιμαλισμό» να υπερασπιζόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα!
Τα οποία τα αναγνωρίζουν πλέον όλοι – ακόμα και οι «επιτήδειοι ουδέτεροι».
ΥΓ.2. Όταν οι συσχετισμοί είναι εναντίον μας, μας ζητούν να υποχωρούμε κατά κράτος…
Όταν οι συσχετισμοί που δημιουργούνται είναι πλέον σε βάρος της Τουρκίας, και πάλι… ζητούν από την Ελλάδα να υποχωρήσει κατά κράτος!
Κάτι δεν πάει καλά έτσι;
