Ωδινεν όρος και έτεκεν… Αρίστο!
Του Θανάση Κ.
Ο – από πολλού αναμενόμενος – ανασχηματισμός της Κυβέρνησης διαφημίστηκε ως επερχόμενο Big Bang.
Και όταν έγινε προέκυψε ένα απλό… “πίφ”. Εντελώς… τζούφιος!
Μετά από αυτό, η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει να μένει από “εναλλακτικές”.
Οι πολιτικές της έχουν καταρρεύσει και τα “επικοινωνιακά τεχνάσματα”,
πια, δεν πιάνουν!
Η “πρόταση δυσπιστίας” απέδειξε τη γύμνια και της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης.
Στις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν αμέσως μετά, η ΝΔ δείχνει να υποχωρεί κι άλλο: Βρίσκεται σήμερα στο 20 – 23% σε πρόθεση ψήφου, με πτώση 3 μονάδων σε σχέση με το ένα μήνα πριν…
Δηλαδή 7-9 μονάδες πιο κάτω απ’ ό,τι την μέτραγαν ως “πρόθεση ψήφου” τις παραμονές των ευρωεκλογών, πριν οκτώ μήνες.
Ακόμα και στην “εκτίμηση ψήφου” (με «αναγωγές αναποφάσιστων» κλπ) βρίσκουν τη ΝΔ σήμερα γύρω στο 26-27%, δηλαδή κάτω από το ποσοστό των ευρωεκλογών.
Και να θυμόμαστε ότι οι ίδιες εταιρίες έβρισκαν την ΝΔ ως “εκτίμηση ψήφου” στις ευρωεκλογές 32-35% Και πήρε τελικά 28,3%
Άρα απ’ ό,τι βρίσκουν ως “εκτίμηση ψήφου” σήμερα, αφαιρέστε 5 μονάδες, τουλάχιστον, για να είστε μέσα…
Συνεπώς η ΝΔ συνεχίζει να πέφτει.
* Η πρόταση δυσπιστίας από-συσπείρωσε τη ΝΔ στο εκλογικό σώμα…
Κι ύστερα ήλθε ο περιβόητος “ανασχηματισμός”. Για τον οποίο είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες ότι θα αλλάξει την εικόνα της κυβέρνησης, λέει…
— Μας έλεγαν ότι θα σηματοδοτούσε διακριτική μεταβολή πολιτικής στους τομείς όπου η Κυβέρνηση είχε περιέλθει σε αδιέξοδο, στα Εξωτερικά, στο Ενεργειακό και στο λεγόμενο “επιτελικό κράτος”…
— Κι ότι θα υπήρχε απομάκρυνση των προσώπων που είχαν προσβάλει τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών το προηγούμενο διάστημα
Τελικά τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε…
‘Η μάλλον έγιναν τα ακριβώς αντίθετα:
— Στην Εξωτερική Πολιτική ο κ. Γεραπετρίτης έμεινε στη θέση του να συνεχίζει να… “ξεπλένει” την Τουρκία!
Και σαν να μην έφτανε αυτός, τώρα πρόσθεσαν κι ένα ακόμα, τον κ. Γιάννη Λοβέρδο, ο οποίος είχε δημόσια τοποθετηθεί υπέρ «συνεκμετάλλευσης» με την Τουρκία των ΔΙΚΩΝ μας κυριαρχικών δικαιωμάτων!
— Ενώ σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών, όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες που τσακώνονταν (ενίοτε και έβριζαν) τους γονείς των θυμάτων, έμειναν στη θέση τους. Ενώ προστέθηκαν τώρα και κάποιοι ακόμα (υβριστές).
Όπως ο κ. Αρίστος Δοξιάδης. Ο οποίος, εκτός από τους γονείς των θυμάτων, καθύβριζε πρόσφατα και υπουργούς της ίδιας τη Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά ο καημένος ο Αρίστος δεν άντεξε πάνω από ένα 24ωρο. Παραιτήθηκε για αδιευκρίνιστους λόγους. Το γλωσσοφάγατε το παληκάρι, μισαλλόδοξοι άνθρωποι…
(Πέρα απο όσα είχε ξεστομίσει ο ίδιος για υπουργούς της κυβέρνησης, και πέρα από σκιώδεις επιχειρηματικές υποθέσεις στις οποίες αναμίχθηκε στο παραλθόν, φημολογείται ότι το όνομά του εμπλέκεται και σε στις λίστες της USAid. Πράγμα που ΔΕΝ συνιστά «αδίκημα» βέβαια, αλλά το να υπουργοποιείς σήμερα άτομα που έχουν χρηματοδοτοθεί απο το «βαθύ κράτος» της Αμερικής, την ώρα που η Ουάσιγκτων, υπό την νέα κυβέρνηση ξηλώνει αυτό το «βαθύ κράτος», δεν είναι και το πιο έξυπνο πράγμα…)
* Με την συζήτηση στη Βουλή η κυβέρνηση αποσυσπείρωσε την ίδια την εκλογική της βάση ακόμα περισσότερο.
Με τον ανασχηματισμό από-συσπείρωσε και την ίδια την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Κυριολεκτικά, “ώδινεν όρος και έτεκεν… Αρίστο Δοξιάδη”!
Από το κακό στο χειρότερο τα πάει η κυβέρνηση…
* Το τεράστιο «πολιτικό κενό» που υπάρχει στην Ελλάδα κανείς δεν το αμφισβητεί πιά.
Και κανείς στα σοβαρά δεν πιστεύει ότι μπορεί η κυβέρνηση να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.
Κάποιοι ανακάλυψαν τώρα ότι το Κόμμα της κας Κωνσταντοπούλου καλύπτει το πολιτικό κενό.
Αλλά το κόμμα αυτό είναι μονοπρόσωπο και μονοθεματικό. Και οι πιθανότητες να καλύψει το τεράστιο κενό είναι μηδαμινές.
Έχει σήμερα μια δημοσκοπική «εκτίναξη», όπως πριν λίγο συνέβαινε με το Κόμμα της κας Λατινοπούλου.
Το δεύτερο δεν άντεξε πολύ. Ούτε και το πρώτο θα αντέξει.
Ιδιαίτερα το Κόμμα της κας. Κωνσταντοπούλου και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις το εμφάνιζαν ψηλά (λιγότερο απ’ ό,τι σήμερα, αλλά ψηλότερα από τα υπόλοιπα “μικρά”). Όταν άνοιξαν οι κάλπες έπιασε πολύ χαμηλότερα ποσοστά απ’ ό,τι του έδιναν οι δημοσκόποι…
* Όσο περνάει ο καιρός το “πολιτικό κενό” που άρχισε να εμφανίζεται στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές (Ιούλιος του 2023) και εκτινάχθηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές (Ιούνιος του 2024) δείχνει να διευρύνεται κι άλλο…
— Στις βουλευτικές εκλογές του Μαίου του 2023, ψήφισαν 6,1 εκατομμύρια. «Αξιοπρεπής» συνολικός αριθμός ψηφοφόρων (αν και αισθητά μικρότερος απ’ ό,τι πριν πέντε με δέκα χρόνια)…
— Στις επαναλληπτικές εκλογές ενάμιση μήνα αργότερα (Ιούλιος 2023) ψήφισαν 5,2 εκατομμύρια – ο χαμηλότερος αριθμός ψηφοφόρων από το…1977 (όταν ο πληθυσμός ήταν μικρότερος και δεν ψήφιζαν τότε οι νέοι κάτω των 21 ετών…)
— Στις περσινές ευρωεκλογές ψήφισαν 4,1 εκατομμύρια, ο χαμηλότερος αριθμός ψηφοφόρων που έχει υπάρξει ΠΟΤΕ (για να έχετε μια βάση σύγκρισης στις ευρωεκλογές του 2019 και του 2024 είχαν ψηφίσει 5,9 εκατομμύρια ψηφοφόροι).
Όπως και να συγκρίνουμε τους αριθμούς. έχουν απομακρυνθεί από το εκλογικό σώμα 2 εκατομμύρια ψηφοφόροι μόνο τα τελευταία δύο χρόνια!
Κι από τότε απομακρύνονται κι άλλοι…
Αυτοί που σήμερα απαντούν στις ερωτήσεις των δημοσκόπων και δηλώνουν “γκρίζα ζώνη” (δεν ξέρουν ή δεν δηλώνουν τι θα ψηφίσουν ή δηλώνουν ότι θα κάνουν αποχή) είναι 15-25%.
Δηλαδή επί πλέον 750 χιλιάδες με 1 εκατομμύριο!
Και υπάρχουν πάντα όσοι απλώς ΔΕΝ απαντούν στις δημοσκοπήσεις…
Έτσι το σύνολο όσων ΔΕΝ “εκπροσωπούνται” πλησιάζει τα 3 εκατομμύρια πλέον!
Μόνο μέσα στα τελευταία χρόνια.
* Πώς ξέρουμε ότι έχουμε πια ανοικτή και αδιαμφισβήτητη κρίση πολιτικής εκρποσώπησης, δηλαδή ολοένα και διευρυνόμενο “πολιτικό κενό”;
Από το γεγονός που πιστοποιούν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις ανεξαιρέτως:
Όταν πέφτει το Κυβερνητικό Κόμμα, πέφτουν και τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης! Ή δεν ανεβαίνουν…
— Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ότι έχει κατακερματιστεί.
Ακόμα και τα τρία κόμματα που προέκυψαν από τις διασπάσεις του την τελευταία διετία αθροίζουν, όλα μαζί (ΣΥΡΙΖΑ, Κόμμα Κασσελάκη-Κίνημα Δημοκρατίας και Κόμμα Χαρίτση-Νέα Αριστερά) λίγο πάνω από το… ΜΙΣΟ απ’ όσο πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2023…
— Το ΠΑΣΟΚ άλλοτε φτάνει λίγο πιο πάνω από τα ποσοστά του, και άλλοτε βρίσκεται κάτω από τα ποσοστά του, σε σύγκριση πάντα με το 2023 (και με το 2024).
— Ενώ από τα μικρότερα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ, κάποια εμφανίζονται αισθητά ενισχυμένα (σε ποσοστά), κάποια, αντίθετα πέφτουν, αλλά ακόμα κι όταν ανεβαίνουν σε ποσοστά, αυτό δεν αντανακλά άνοδο σε ψήφους – μάλλον διατήρηση των δυνάμεών τους σε ένα φθίνον εκλογικό σώμα.
Κανένας από τους υπάρχοντες σχηματισμούς δεν μπορεί να καλύψει ή να «απορροφήσει» το τεράστιο και πρωτοφανές κενό των 2,5 με 3 εκατομμυρίων ψηφοφόρων που εμφανίζονται να απορρίπτουν. μέχρι στιγμής, τους πάντες!
* Κι ήλθε χθές η δημοσκόπηση της εταιρίας Good Affairs στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» να καταγράψει τη ΝΔ – για πρώτη φορά σε «πρόθεση ψήφου» κάτω από 20%, συγκεκριμένα στο 19,2% (και στο 25, 7 σε «εκτίμηση ψήφου»– επίσης για πρώτη φορά κάτω από 26%).
Χαρακτηριστικό εδώ είναι ότι 56,5% των ερωτωμένων απαντούν ότι η Ελλάδα είναι «αποτυχημένο κράτος» (failed state) κι άλλο 18,5% ότι «μάλλον» είναι αποτυχημένο κράτος.
— Όταν 75% των πολιτών απαντούν ότι η χώρα είναι ή μάλλον είναι failed state,
— Όταν τα κόμματα που κυβέρνησαν ως τώρα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) παίρνουν αθροιστικά – δηλαδή ΟΛΑ μαζί, σε πρόθεση ψήφου, μόλις 35%,
— Κι όταν η φθορά αυτού που κυβερνά ΔΕΝ οδηγεί στην άνοδο ενός άλλου «συστημικού κόμματος», αλλά κυρίως στην αήξηση της «γκρίζας ζώνης»,
Τότε ΜΗΝ έχετε καμια αμφιβολία πια ότι το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΟ είναι μεγάλο και συνεχώς διευρυνόμενο.
Και κανένας «ανασχηματισμός» δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση.
Πολλώ μάλλον που κι αυτός που έγινε ήδη αποδεικνύεται επικοινωνιακά πολύ χειρότερος απ’ ό,τι περίμεναν ακόμα και οι εχθροί της κυβέρνησης.
Και σε αυτό τουλάχιστον, δεν φταίει ο φουκαριάρης ο Αρίστος…
ΥΓ. Μια κυβέρνηση που «κάθεται» πάνω σε τέτοιο Πολιτικό Κενό, είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστεί μεγάλα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής. Την ώρα μάλιστα που συντελούνται τέτοιες κοσμογονικές ανακατατάξεις γύρω μας.
Κάποιων των οποίων είναι επικινδυνες για τη χώρα.
Και κάποιες εκ των οποιων θα μπορούσαν να είναι «ευκαιρίες» για τη χώρα.
Το σημαντικότερο, όμως: κυβερνήσεις που κάθονται πάνω σε τέτοιο Πολιτικό Κενό, δεν μπορούν να αποφύγουν ή να «αντέξουν» χτυπήματα από το εξωτερικό – ας πούμε απο ξαφνικές «αναρτήσεις στο Χ»…
Αναρτήσεις που ήδη σάρωσαν ή έπληξαν άλλες, πολύ ισχυρότερες κυβερνήσεις όπως την Κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία, την Κυβέρνηση Στάρμερ στην Βρετανία ή την Κυβέρνηση Μακρόν στην Γαλλία.
Όταν έχεις υποκαταστήσει την Πολιτική με την Επικοινωνία, εδώ και χρόνια, τελικά η Επικοινωνία μπορεί να γίνει η «Αχίλλειος Πτέρνα» σου – στα χέρια κάποιου πολύ ισχυρότερου, στο Εξωτερικό, που έχει κάθε λόγο να ΜΗ σε συμπαθεί.
Λέμε τώρα…
