Ο κίνδυνος κυβερνητικού αδιεξόδου στις 25 Ιουνίου

Το γνωστό ρητό ότι “Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα” έχει εκφραστεί πολλές φορές από διάφορους, ανάλογα με τη συγκυρία και την περίσταση.

ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Σε μια στιγμή που η χώρα θέλει σταθερή και αποφασιστική κυβέρνηση για να διατηρήσει την ισχυρή δυναμική της Ελληνικής οικονομίας, δεν επιτρέπονται οι ανοησίες και τα “παιχνίδια με τη φωτιά” που έχουν στο μυαλό τους κάποιοι. Κάθε κόμμα έχει τις επιδιώξεις και τους στόχους του, ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Απόλυτα λογικό και απόλυτα θεμιτό.

Ωστόσο, την περασμένη Κυριακή, ο Ελληνικός λαός έστειλε ηχηρά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Είπε στο πολιτικό σύστημα ότι ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός είναι ο Μητσοτάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την απόρριψη του ως κυβερνητικού “παίκτη”, τώρα απορρίπτεται επί της ουσίας και ως αξιωματική αντιπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να παίζει στο δικό του ταμπλό, ευνοώντας επί της ουσίας την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, καθώς βλέπει την τάση του κόσμου για σταθερότητα. Το ΠΑΣΟΚ θέλει να “αγοράσει” χρόνο, να ανασυγκροτηθεί και να διεκδικήσει αυτό που του πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία 10 χρόνια.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ξαναπαίρνουν μπρος τα deals στο επιχειρείν

Η οικονομία δίνει τάση στην κοινωνία ενόψει εκλογών

Ο Μητσοτάκης επιμένει στο στοίχημα της αυτοδυναμίας και της σταθερότητας, έχοντας χαράξει τον οδικό χάρτη για την επόμενη τετραετία. Μίλησε για το σχέδιο του στον λαό, παρουσίασε ανά περιφέρεια τους στόχους και τις παρεμβάσεις, ανέδειξε τη θετική πλευρά του πολιτικού μάνατζμεντ και άφησε εκτεθειμένους τους βασικούς αντιπάλους του, μεταξύ… αναμνήσεων της δεκαετίας του ΄80 και… φαντασιώσεων που αναπτύχθηκαν κατά τα “πέτρινα” χρόνια των μνημονίων. Οι διαφορές ανάμεσα στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και τους υπολοίπους είναι χαώδεις. Δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις.

Εχθρός η πολιτική… περιπέτεια

Στις εκλογές της 26ης Ιουνίου ο μεγάλος “εχθρός” είναι η ακυβερνησία ή η εκλογή μιας αδύναμης κυβέρνησης.

Η ακυβερνησία είναι κάτι που δεν μπορεί να βρίσκεται στο τραπέζι, καθώς ζημιώνει την οικονομία. Αν δεν βγουν τα… κουκιά στην κάλπη και αν υπάρχουν “στρατηγικοί απρόθυμοι” που δεν θέλουν να κυβερνηθεί η χώρα, τότε θα έρθει και άλλη εκλογική αναμέτρηση. Από τη στιγμή που πάμε σε δεύτερη κάλπη, δεν υπάρχει πρόβλημα να στηθεί και μια… τρίτη, λίγο αργότερα. Αν κάποιοι θέλουν να κοιτάξουν τα “μαγαζάκια” τους αδιαφορώντας για το μήνυμα που εξέπεμψε η κάλπη, τότε έχουμε πρόβλημα.

Η αδυναμία επίτευξης αυτοδυναμίας για τη Νέα Δημοκρατία θα είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τις προοπτικές της οικονομίας και της χώρας. Ο κίνδυνος του αδιεξόδου είναι υπαρκτός αν μπουν στη Βουλή και άλλα κόμματα και ταυτόχρονα, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας χάσει μικρό μέρος της δύναμης της, είτε λόγω… χαλάρωσης είτε λόγω επιλογής του ΠΑΣΟΚ ή κάποιου μικρότερου κόμματος.

Απομένει άλλη… μισή δουλειά

Την περασμένη Κυριακή έγινε… μισή δουλειά στην κάλπη, καθώς δεν προέκυψε αυτοδυναμία, παρά το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία, συγκέντρωσε 146 έδρες και μάλιστα με την απλή αναλογική!

Στην πρώτη κάλπη, ο Ελληνικός λαός έδειξε την προτίμηση του στο κόμμα και στον πρωθυπουργό που θα κυβερνήσουν. Από την άλλη απέρριψε τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μετά την αποτυχία του ως κυβέρνηση την περίοδο 2015-2019, τώρα αποτυγχάνει παταγωδώς και ως αντιπολίτευση. Είναι το μοναδικό κόμμα που σε μια τετραετία έχασε 11 μονάδες ως αξιωματική αντιπολίτευση! Αυτό δεν έχει ξαναγίνει και θέλει… τεράστια προσπάθεια για να το καταφέρει κάποιος. Εκτός αν είναι ανίκανος ή πραγματικά το θέλει ως μια εκδοχή που παραπέμπει σε αυτοκαταστροφή!

Η χώρα βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής έχοντας μπροστά της το στοίχημα της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας και της περαιτέρω προσέλκυσης επενδύσεων, οι οποίες θέλουν σταθερό πολιτικό περιβάλλον. Αν δεν εξασφαλιστούν οι ανάλογες ευνοϊκές συνθήκες, τότε κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε αδιέξοδο. Πήραμε ανάσα στις 21 Μαίου, καθώς “καταδικάστηκαν” οι “προοδευτικές κυβερνήσεις”, οι “κυβερνήσεις ηττημένων”, οι “κυβερνήσεις με ανοχή” και οι “κυβερνήσεις ειδικού σκοπού”. Ο λαός μίλησε και είπε ότι το… κάρο θα το πάνε παραπέρα ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία.

Το 41% των ψήφων που κέρδισε η Νέα Δημοκρατία, εάν και εφόσον διατηρηθεί, αποτελεί ένα ποσοστό αυτοδυναμίας, το οποίο όμως, μπορεί να επηρεαστεί και από τον αριθμό των κομμάτων που θα εισέλθουν στη Βουλή. Αρκεί να σημειωθεί ότι με 41% και πεντακομματική Βουλή, η ενισχυμένη αναλογική θα έδινε 171 έδρες. Αν ενισχυθούν τρία μικρά κόμματα και η ΝΔ υποχωρήσει κατά 2-3 μονάδες, τότε, η αυτοδυναμία παίζεται. Για την ακρίβεια, μπλέκουμε πολύ άσχημα. Δεν ξέρουμε εάν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επιμείνει στην άποψη ότι ακόμη και με 149 βουλευτές να έχει η ΝΔ, το κόμμα του δεν πρόκειται να συμπράξει. Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να κυβερνήσει, αλλά να αρπάξει ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την προσδοκία ότι το κόμμα του Τσίπρα, θα πέσει ακόμη χαμηλότερα.

Το αποτέλεσμα της περασμένη Κυριακής έδωσε βαθιά ανάσα στις αγορές,. Ωστόσο, τώρα πρέπει να λειτουργήσουν με άλλα σενάρια και υποθέσεις εργασίας. Οι αντίπαλοι της ΝΔ θέλουν να μην είναι… παντοδύναμη, ωστόσο, δεν μπορούν να… χωνέψουν ότι μια ισχυρή αυτοδυναμία αποτελεί εχέγγυο για την ομαλή πορεία της χώρας προς το μέλλον. Όσο και αν αυτό ακούγεται… ενοχλητικό και… προσβάλλει τους κομματικούς σχεδιασμούς, αυτή είναι η αλήθεια.

Άλλο κόμμα πλην ΝΔ και άλλος πρωθυπουργός πλην Μητσοτάκη, δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Επιπλέον, δεν υπάρχει χώρος για ετερόκλητα σχήματα και “προοδευτικές” … ανοησίες. Τέτοιες επιλογές στην παρούσα φάση θα ζημιώσουν τη χώρα. Αυτή είναι η… σκληρή και… πικρή αλήθεια για να πάμε παραπέρα. Κάτι που είναι… ενοχλητικό για τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι ωφέλιμο για τη χώρα. Δεν υπάρχει περαιτέρω ανάλυση επ΄ αυτού…